W domowym leczeniu respiratorem stosuje się kilka ich typów masek: ustno-nosowe, nosowe i tak zwane ustniki. Czym się różnią? CZYTAJ ARTYKUŁ
Zmiana sposobu prowadzenia wentylacji domowej dla chorego zawsze wiąże się z koniecznością hospitalizacji. Bez względu na to, czy chodzi o wykonanie tracheostomii, czy usunięcie rurki z ciała pacjenta i rozpoczęcie wentylowania go za pośrednictwem maski.
W chorobach nerwowo-mięśniowych takich jak na przykład SMA mogą występować zaburzenia wentylacyjne. Skąd się biorą i jak im przeciwdziałać, opowiada dr Zbigniew Szkulmowski, kierownik Ośrodka Wentylacji Domowej w Bydgoszczy.
Na czym polega istota wymiany gazowej u człowieka? Jaką rolę w tym procesie odgrywają mięśnie, w tym także przepona? Na te pytania odpowiada dr n. med. Zbigniew Szkulmowski, anestezjolog oraz twórca i szef Ośrodka Wentylacji Domowej w Bydgoszczy.
Niewydolność oddechowa to jedna z najczęstszych przyczyn śmierci w chorobach nerwowo-mięśniowych, np. SLA. Dlaczego chory zaczyna mieć problemy z oddychaniem, mimo że jego płuca są zdrowe? Dr Zbigniew Szkulmowski, kierownik Ośrodka Wentylacji Domowej w Bydgoszczy w przystępny sposób przybliża mechanizm niewydolności oddechowej w stwardnieniu zanikowym bocznym (SLA).
Tracheostomia i włączenie chorego do leczenia domowym respiratorem może przebiegać według dwóch scenariuszy. Albo ma charakter planowy, wynika z progresji choroby i jest uzgodnione z chorym, albo dzieje się w sposób nieplanowany. Która z tych dróg jest lepsza z perspektywy chorego, opowiada dr Zbigniew Szkulmowski z Ośrodka Wentylacji Domowej w Bydgoszczy.
Hipowentylacja w czasie snu dotyka również osoby zmagające się z otyłością. Dlaczego nadmierna masa ciała często idzie w parze z kłopotami z oddychaniem?
Nie każdy chory, nawet jeśli bliscy są gotowi podjąć się wyzwania opieki, będzie mógł korzystać z respiratora w domu. Decyzję o tym, czy ta forma leczenia będzie w jego przypadku możliwa, podejmuje lekarz. Poprzedza ją analiza stanu pacjenta, wykonanie koniecznych badań, itp.
Choć potrzeba wentylowania pacjentów wymagających zastępowania lub wspomagania oddechu w warunkach domowych jest znana tak długo, jak choroby wywołujące niewydolność oddechową, w Polsce leczenie respiratorami w domach chorych funkcjonuje de facto od około dwudziestu lat. To więc stosunkowo nowa gałąź medycyny.
ARDS to zespół ostrej niewydolności oddechowej. Do ARDS może dojść w przebiegu różnych schorzeń, ale jeśli pacjent już na nie zapadnie to – mimo postępu medycyny – rokowania są trudne. Według różnych źródeł, ARDS kończy się śmiercią pacjenta w 30-45% przypadków.
