W chorobach demencyjniych niechęć do jedzenia nie musi wynikać z uszkodzenia mózgu wskutek - może chodzić o ból zęba lub inną dolegliwość albo nieodpowiednią konsystencję posiłków/ Fot. Pixabay
Zaburzenia odżywiania pojawiają się u pacjentów borykających się z demencją bardzo często. Mogą mieć poważne następstwa, więc gdy chory na demencję nie chce jeść, warto zrobić wszystko, aby dociec przyczyn i zaradzić ewentualnemu niedożywieniu w porę.
Rozpoczęcie żywienia dojelitowego w warunkach domowych od chorego i bliskich wymaga zdobycia wiedzy i umiejętności/fot. Freepik
Czy zdobycie wiedzy i umiejętności związanych z domowym żywieniem dojelitowym są dla chorego lub jego opiekunów skomplikowane? I tak, i nie. Z jednej strony trzeba opanować przyswoić sporo informacji i wiele zasad bezpiecznego podawania diety, z drugiej – szkolenie przeprowadza lekarz i pielęgniarka, którzy na bieżąco wyjaśniają wszelkie wątpliwości.
Co zrobić, gdy choroba demencyjna powoduje, że podopieczny odmawia mycia? Na co zwrócić szczególną uwagę, aby kąpiel nie była udręką ani dla niego ani dla opiekuna?
Bez odpowiedniego przygotowania, umycie pleców jak i pośladków niesamodzielnego chorego będzie niewykonalne. Warto prześledzić krótki poradnik wideo, aby dowiedzieć się, w jakiej kolejności wykonywać poszczególne czynności. To na pewno ułatwi i usprawni pielęgnację chorego.
Jak budować relację z osobą zmagającą się z Chorobą Alzheimera lub inną formą demencji? Temu były poświęcone warsztaty z Teepą Snow/ fot. TZMO
Teepa Snow dostarcza opiekunom i osobom zawodowo związanym z opieką nad pacjentami z chorobami demencyjnymi wielu cennych wskazówek. Część z nich zebraliśmy w poniższym tekście.
Odleżyny to obszary miejscowego uszkodzenia skóry i niżej położonych tkanek (tzw. ogniska martwicy niedokrwiennej), które powstają wskutek długotrwałego lub powtarzającego się ucisku/ fot. Freepik
Czy fizjoterapeuta może pomóc wyleczyć odleżyny? Owszem. Niektóre zabiegi mogą się okazać pomocne zarówno w gojeniu się ran, jak i profilaktyce przeciwodleżynowej.
Wsparcie dla opiekuna jest równie ważne jak pomoc świadczona choremu/fot.Freepik
Stres i niesamowite fizyczne obciążenie towarzyszą opiekunowi osoby bliskiej cierpiącej na demencję lub inną chorobę otępienną. Dzieje się tak z kilku powodów. O tym, co może zrobić dla siebie opiekun, opowiada psychiatra prof. Tadeusz Parnowski, prezes Polskiego Towarzystwa Psychogeriatrycznego, a także były kierownik II Kliniki Psychiatrycznej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w rozmowie z Państwową Agencją Prasową.
Do wykonywania zawodu asystenta zdrowienia potrzebna jest wiedza, narzędzia, refleksja nad procesem chorowania i leczenia, dystans/ fot. Freepik
Sami kiedyś doświadczyli kryzysu psychicznego. Stanęli na nogi, przeszli specjalistyczny kurs i kilkumiesięczne staże w placówkach zdrowia psychicznego i psychiatrycznych. Wiedzą, jak pomagać innym zmagającym się właśnie z kryzysem – w trakcie zaostrzenia schizofrenii, w głębokiej depresji, PTSD. Asystent zdrowienia to nowy zawód.
Otępienie rzadko zaczyna się gwałtownie. Na ogół poprzedza je wieloletni okres łagodnych objawów/ fot. Freepik
Światowe statystyki mówią o tym, że otępienie to jedna z głównych przyczyn niesprawności i śmiertelności osób w podeszłym wieku. Przypominamy film wyprodukowany przez Województwo Śląskie przybliżający tematykę otępienia.
Przyczyny wybuchu agresji u osoby chorującej na demencję mogą być bardzo zróżnicowane.fot. Pixabay
Agresywne zachowania podopiecznego nie są objawem demencji. – Agresja jest konsekwencją a nie objawem – podkreśla Iwona Przybyło, pielęgniarka, trener, ambasadorka programu Damy Radę. Jak więc radzić sobie z agresją podopiecznego zmagającego się z chorobą demencyjną?
