PTSD, depresja, astma – to tylko kilka przykładów problemów, w których pomóc mogą specjalne zajęcia z wykorzystaniem sztuki. Tzw. terapia sztuką nierzadko przynosi ulgę tam, gdzie na opór trafiają tradycyjne metody, a jednocześnie z powodzeniem może je wspierać.
Przeciągający się stres rujnuje zdrowie. Są sposoby, by mu zaradzić. Może warto traktować trudności jak zadania do rozwiązania? „Wybiegać” negatywne emocje? Porozmawiać z kimś życzliwym o tym, co nas gnębi?
Przemoc ma wiele twarzy. Jeśli ktoś sądzi, że nie jest ofiarą agresji, bo nie jest bity, a podlega przemocy emocjonalnej czy słownej, jest w niebezpieczeństwie. Niszczą one człowieka. Skutki takiej agresji widać już w krótkim czasie, a nierzadko stanowi też preludium do fizycznego ataku. Warto wiedzieć, jak rozpoznawać przemoc emocjonalną i jak się przed nią bronić.
Zmęczenie jest pojęciem wielowymiarowym. Łączy procesy somatyczne i psychiczne. Obejmuje wymiar fizjologiczny i psychologiczny. Jakie strategie radzenia sobie ze zmęczeniem stosują opiekunowie rodzinni osób przewlekle chorych?
O tym, jak pracuje się z dzieckiem chorym na nowotwór oraz z jego rodziną i najbliższym otoczeniem opowiada Joanna Pruban, psycholog, pedagog oraz specjalista psychoonkologii z Kliniki Onkologii i Chirurgii Onkologicznej Dzieci i Młodzieży, Instytut Matki i Dziecka.
Dziecku choremu na nowotwór należy zapewnić choć namiastkę normalności. W ten sposób umożliwia mu się odpowiedni rozwój i zwiększa komfort psychiczny. Kontakt z rówieśnikami to podstawa, ale także aktywizowanie dziecka poprzez uczestnictwo w zajęciach – szkolnych i nie tylko. Da się to robić w szpitalu.
Łukasz Wojtasik, koordynator projektu Dziecko w Sieci z Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę nie owija w bawełnę – mówi, że nadużywanie urządzeń ekranowych niszczy dzieciom mózgi, a dawanie tabletów czy smartfonów jako zabawki przyrównuje do wkładania im do rąk granatu bez zawleczki. Jak stawiać granice?
Niektórym asertywność kojarzy się przede wszystkim ze „sztuką mówienia NIE”, czyli umiejętnością odmawiania, podczas gdy innym z zachowywaniem niebiańskiego spokoju i opanowania w każdej sytuacji. Jeszcze innym – z głośnym i wyrazistym wyrażaniem siebie oraz tzw. zdrowym egoizmem. Jak jest naprawdę?
Anoreksja to brak akceptacji siebie, poczucie niższej wartości, ale też silna potrzeba kontroli. Gdy pojawia się paniczny strach przed każdym kęsem, to znak, że jest bardzo źle, ale chory to neguje. Dowiedz się, jak z chorobą zmagała się nastolatka Bogna Kuk, współautorka książki „Kiedy cierpisz na zaburzenia odżywiania”.
Według badań potrzebujemy od 21 nawet do 70 dni, aby zmienić swoje nawyki, a realizacja nowego postanowienia będzie wymagała wyjścia ze strefy komfortu, akceptacji porażki i ciężkiej pracy. O tym, jak nie rezygnować z nowych celów w połowie i jak w chwili zwątpienia znajdować w sobie motywację, mówi psycholog i psychoterapeuta poznawczo – behawioralny Magdalena Pach z Centrum Terapii Dialog.
