Serwis medyczny, w którym zebraliśmy informacje na temat schorzeń układu pokarmowego: przełyku, żołądka, jelit, odbytu i gruczołów trawiennych (wątroba, trzustka) oraz dróg żółciowych. Ważną częścią serwisu jest kompendium wiedzy na temat żywienia dojelitowego i pozajelitowego, z którego korzystają pacjenci niemogący przyjmować pokarmu tradycyjnie.
Po zabiegu, lekarz kwalifikuje pacjenta do poradni żywieniowej w celu rozpoczęcia żywienia dietą przemysłową w warunkach domowych. Opieka nad chorym z PEG/PEJ jest prosta i łatwa/ fot. Freepik
Dlaczego warto zdecydować się na żywienie dojelitowe w warunkach domowych? Jakie wynikają z niego korzyści dla pacjenta (jeśli lekarz kieruje i są wskazania medyczne, dlaczego nie należy obawiać się żywienia domowego)?
Pielęgnacja skóry powinna odbywać się codziennie przez cały czas użytkowania PEG/ fot. Freepik
Po zakończeniu hospitalizacji rodzina przejmuje opiekę nad pacjentem ze sztucznym dostępem do żywienia. Pielęgnacja skóry powinna odbywać się codziennie przez cały czas użytkowania PEG.
Zarówno gastrostomia jak i jejunostomia, wymagają codziennej troski i pielęgnacji tak, by zminimalizować ewentualne ryzyko powikłań/ fot. Freepik
Pierwszym krokiem do uruchomienia długoterminowego żywienia dojelitowego jest wytworzenie przetoki odżywczej. Najczęściej do żołądka, a jeśli z jakichś przyczyn nie ma takiej możliwości – do jelita cienkiego.
Jedna porcja ONS-u powinna być przez pacjenta sączona przez dwa-trzy kwadranse/ fot. freepik
Gdy w chorobie pacjent nie może drogą tradycyjnej podaży dostarczyć sobie wszystkich składników odżywczych, których jego organizm potrzebuje, wskazane jest żywieniowe wsparcie. Jedną z jego form są tzw.ONS-y, popularnie zwane nutridrinkami. Jak poprawnie dawkować doustne żywienie medyczne?CZYTAJ ARTYKUŁ
Utrata masy ciała i nieodpowiednie spożycie poszczególnych składników odżywczych jest związane z wyższym ryzykiem wystąpienia odleżyn/ fot. Freepik
Odpowiednio odżywiony organizm lepiej radzi sobie zarówno w okresie zdrowia, jak i choroby. Stan odżywienia jest także jednym z czynników branych pod uwagę w ocenie ryzyka występowania odleżyn. Dowiedz się, jakie składniki odżywcze są kluczowe w procesie leczenia tych ran przewlekłych.
Domowe żywienie dojelitowe jest wskazane w przypadku, gdy chory nie może przyjmować pokarmu w sposób naturalny/ fot. Freepik
W przebiegu szeregu chorób zdarza się, że pacjent – z różnych przyczyn – nie jest w stanie odżywiać się naturalnymi sposobami. Bywa i tak, że odżywianie, choć jest możliwe, nie dostarcza organizmowi wystarczającej ilości substancji odżywczych. Wówczas lekarze rozważają zastosowanie żywienia dojelitowego. Jeśli nie ku temu przeciwwskazań, chorzy mogą skorzystać z tej formy terapii w domu.
Wysunięcie cewnika gastrostomijnego zdarza się dość często/ fot. Pixabay
Wysunięcie cewnika gastrostomijnego to jedno z powszechniejszych powikłań gastrostomii w żywieniu dojelitowym. Czy jest groźne? Jak postępować, gdy do niego dojdzie?
Kontrolę położenia zgłębnika powinno się przeprowadzać nie rzadziej niż co 8 godzin/ fot. Freepik
Ważnym aspektem zajmowania się chorym korzystającym z żywienia dojelitowego jest kontrola zgłębnika. Zarówno tego, czy jest prawidłowo zamocowany, jak i jego drożności. Obie czynności – z uwagi na bezpieczeństwo chorego – wymagają regularności.
Nudności pogarszają komfort życia i niejednokrotnie są powodem skrępowania. W domowym zaciszu skutecznie zniechęcają do jedzenia czy kontaktów z bliskimi odbierając energię/ fot. Freepik
W czasie leczenia choroby nowotworowej, a zwłaszcza w trakcie chemio- czy radioterapii bardzo często dokuczają nudności i wymioty. Jeśli są bardzo uporczywe znacznie zwiększają ryzyko rozwoju niedożywienia, a tym samym mogą pogarszać rokowania. Warto poznać sposoby walki z nimi.
Niedożywienie to powszechny problem występujący u leżących pacjentów/ fot. Pixabay
Niedożywiony jest co drugi chory leżący, wymagający opieki długoterminowej. – Brakuje edukacji i wsparcia – alarmują specjaliści. Dlaczego tak się dzieje?
