Pierwszym krokiem do uruchomienia długoterminowego żywienia dojelitowego jest wytworzenie przetoki odżywczej. Najczęściej do żołądka, a jeśli z jakichś przyczyn nie ma takiej możliwości – do jelita cienkiego.
Dietę podawaną choremu w żywieniu dojelitowym dobiera się go do jego indywidualnych potrzeb, stanu zdrowia oraz rodzaju dostępu. Sprawdźcie, ile jest rodzajów diet i czym charakteryzuje się każdy z nich.
Chorzy, którzy z żywienia dojelitowego będą korzystać długoterminowo, muszą się liczyć z koniecznością założenia gastrostomii, trwałego dostępu do układu pokarmowego. Opisujemy metody wykonania stałego dostępu do żołądka chorego. CZYTAJ ARTYKUŁ
Dlaczego warto zdecydować się na żywienie dojelitowe w warunkach domowych? Jakie wynikają z niego korzyści dla pacjenta (jeśli lekarz kieruje i są wskazania medyczne, dlaczego nie należy obawiać się żywienia domowego)?
Po zakończeniu hospitalizacji rodzina przejmuje opiekę nad pacjentem ze sztucznym dostępem do żywienia. Pielęgnacja skóry powinna odbywać się codziennie przez cały czas użytkowania PEG.
Wysunięcie cewnika gastrostomijnego to jedno z powszechniejszych powikłań gastrostomii w żywieniu dojelitowym. Czy jest groźne? Jak postępować, gdy do niego dojdzie?
Odżywianie za pośrednictwem PEG-a stosuje się wówczas, gdy podawanie posiłków tradycyjną drogą doustną staje się niemożliwe. Jak podawać żywienie tak, aby było to zarówno bezpieczne, jak i komfortowe dla pacjenta?
