Źle dobrany interfejs, źle dobrane nastawy respiratora, źle dobrany tryb wentylacji – to najczęstsze czynniki sprawiające, że pacjenci korzystający ze wsparcia respiratora i oddychający przez maskę mogą odczuwać dyskomfort lub mieć problem z synchronizacją oddechu w urządzeniem.
Przy narastającej niewydolności oddechowej lekarz może zaproponować pacjentowi przejście z oddychania przez maskę na wentylację inwazyjną. Wiąże się to z koniecznością wykonania tracheostomii
Kryteria zmiany rodzaju wentylacji z nieinwazyjnej na inwazyjną są dosyć ogólne. Tak naprawdę nie ma dokładnych, precyzyjnych wytycznych w tej materii. Zawsze decyduje o tym lekarz – na podstawie badań i obserwacji pacjenta.
Zabiegi tracheostomii i dekaniulacji z powodu możliwych powikłań, powinny przebiegać w warunkach szpitalnych/ fot. Freepik
Zmiana sposobu prowadzenia wentylacji domowej dla chorego zawsze wiąże się z koniecznością hospitalizacji. Bez względu na to, czy chodzi o wykonanie tracheostomii czy usunięcie rurki z ciała pacjenta i rozpoczęcie wentylowania go za pośrednictwem maski.
Dr Marcin Schiller z Ośrodka Wentylacji Domowej w Bydgoszczy podczas seminarium naukowego poświęconego SMA w podwarszawskim Józefowie opowiadał o doświadczeniach leczenia respiratorem dzieci/ fot. Monika Rydlewska
Objawy hipowentylacji u dzieci nie są charakterystyczne i trudno je rozpoznać pojedynczo. Jeśli jednak razem występuje kilka z nich, być może jest to wskazanie do rozpoczęcia leczenia respiratorem. Włączenie do leczenia poprzedzają szczegółowe badania.
– Różne ośrodki podejmowały heroiczne próby, by pacjentów umieścić w domach - wspomina doktor Zbigniew Szkulmowski.
Choć potrzeba wentylowania pacjentów wymagających zastępowania lub wspomagania oddechu w warunkach domowych jest znana tak długo, jak choroby wywołujące niewydolność oddechową, w Polsce leczenie respiratorami w domach chorych funkcjonuje de facto od około dwudziestu lat. To więc stosunkowo nowa gałąź medycyny.
Pierwszy kontakt z respiratorem - z powodów bezpieczeństwa - pacjent ma w warunkach szpitalnych/fot. upmc.com
Zgoda i wola opiekunów oraz chorego na korzystanie z respiratora nie wystarczą, by rozpocząć leczenie respiratorem w domu. Najistotniejszy jest stan jego zdrowia. Ponadto zarówno sam chory, jak i opiekunowie muszą sobie zdawać sprawę z korzyści, ale i odpowiedzialności które towarzyszą opiece domowej.
Na ocenę efektywności leczenia respiratorem domowym składa się kilka czynników/ fot. Freepik
Stan zdrowia pacjenta korzystającego z domowego leczenia respiratorem podlega ocenie personelu medycznego, który odwiedza go w miejscu zamieszkania. To istotny aspekt sprawnego systemu opieki. Nadzorem objęte jest zarówno leczenie, jak i wydolność opiekuńcza bliskich chorego. CZYTAJ ARTYKUŁ
Praktyka pokazuje, że maski powinno się wymieniać co 3 do 6 miesięcy/ fot. breatheersjournals.com
Jak często wymienia się maskę u chorych korzystających z leczenia respiratorem? Jednej odpowiedzi na to zdawać by się mogło proste pytanie nie ma. Również obowiązujące uregulowania prawne nie rozstrzygają tej kwestii jednoznaczne.
Dr Zbigniew Szkulmowski doświadczenia, które stały się później podwalinami systemu opieki wentylacyjnej w Polsce zbierał podczas stypendium, a potem pracy w jednym z wiodących francuskich ośrodków zajmujących się wentylacją domową
W Polsce najpierw refundacji NFZ podlegali tylko pacjenci po tracheostomii. Nieco później NFZ zaczął finansować również leczenie za pomocą masek. Udało się to w 2002 roku.
Podczas kwalifikacji lekarze oceniają, czy chory odniesie korzyści medyczne z zastosowanej terapii/ fot. Freepik
Uczucie stałego zmęczenia, sen nie dający wypoczynku, częste budzenie w nocy, poty nocne, obniżenie możliwości intelektualnych – te często bagatelizowane przez chorych objawy mogą świadczyć o poważnych problemach z wymianą gazową.
