Aktywność fizyczna osób chorujących na SM powinna być "uszyta na miarę" ich potrzeb/ fot. Pixabay
Ćwiczenia fizyczne są chorym na SM (stwardnienie rozsiane) bardzo potrzebne. Wszak – jak mówi obiegowa opinia – ruch to zdrowie. Aktywność fizyczna w przypadku osób żyjących z diagnozą “stwardnienie rozsiane” powinna być jednak dobrana z pewną ostrożnością i uwzględnieniem stanu chorego, jego preferencji i specyficznych, wynikających z choroby potrzeb.
POChP ma charakter przewlekły, jest nieuleczalna i postępuje. Jaka jest rola fizjoterapii w zapewnieniu choremu jak największego komfortu? / fot. Freepik
Według szacunków specjalistów, właściwie prowadzona przy przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc (POChP) fizjoterapia oddechowa może poprawić wydolność chorego nawet o 20-25%. Czy to dużo? Często oznacza to znaczną poprawę komfortu jego życia.
Całościowo rozumiana rehabilitacja jest podstawowym elementem wpływającym na jakość życia i funkcjonowania w społeczeństwie osób chorujących na SM/ fot. Freepik
W chorobach neurologicznych takich jak stwardnienie rozsiane (SM) właściwie prowadzona rehabilitacja ma kolosalne znaczenie. Przekonanie o tym, jak powinna ona wyglądać na przestrzeni lat się jednak zmieniało. Jaka zatem powinna być rehabilitacja pacjenta, który usłyszał diagnozę “stwardnienie rozsiane”?
NFZ wydłużył możliwość ubiegania się o rehabilitację po przebyciu COVID-19 z 6 miesięcy do 12 miesięcy/ fot. Freepik
NFZ wydłużył możliwość ubiegania się o rehabilitację po przebyciu COVID-19 z 6 miesięcy do 12 miesięcy. To dobra wiadomość dla ozdrowieńców, borykających się z różnymi dolegliwościami po przechorowaniu COVID-19. Co jeszcze się zmieniło?
Resekcja miąższu płuca niesie ze sobą konieczność właściwego przygotowania się do zabiegu, jak również wdrożenia fizjoterapii po nim. Bez tego trudno o szybki powrót do sprawności/ fot. Pixabay
“Płuca goją się w ruchu, nie na leżąco” – ta opinia znajduje potwierdzenie w postępowaniu fizjoterapeutycznym u pacjentów, którzy przeszli zabieg resekcji miąższu płuca.
Szacunek to podstawowa płaszczyzna odniesienia dla kontaktów terapeuty i pacjenta/ fot. Pixabay
Umiejętności praktyczne, kompetencje zawodowe, znajomość ludzkiego ciała, doświadczenie są w zawodzie fizjoterapeuty niezwykle istotne, ale ten wymagający i satysfakcjonujący zawód wymaga również sprostania zasadom etyki zawodu. Na czym polega etyka zawodowa fizjoterapeuty?
Rolą fizjoterapii jest takie sterowanie aktywnością pacjenta, stymulowanie go do robienia rzeczy, których on wcześniej nie robił, aby pobudzał on samodzielnie plastyczność mózgową/ fot. Pixabay
– Już prawie 20 lat temu udowodniono, że układ nerwowy osoby chorej na SM jest bardzo plastyczny i dostosowuje się do środowiska i reaguje na środowisko. Zmiany mogą być trwałe, ale fizjoterapeuta może wpływać na plastyczność mózgu, nieco ją pobudzać i trochę sterować procesami plastyczności układu nerwowego – tłumaczy dr Maciej Krawczyk, fizjoterapeuta z 30-letnim stażem, prezes Krajowej Rady Fizjoterapeutów.
Przy stwardnieniu rozsianym wskazane jest niezwłoczne rozpoczęcie stymulacji układu nerwowego, m.in. wprowadzenia regularnego treningu fizycznego/ fot. Freepik
Wyzwala rezerwy organizmu, przeciwdziała zmęczeniu, poprawia nastrój, niweluje ból, opóźnia narastanie niesprawności – taka jest w uproszczeniu rola fizjoterapii w stwardnieniu rozsianym.
Fizjoterapeuta powinien uwierzyć w to, że prawdziwym sukcesem może być przyczynienie się do jak najlepszej jakości życia chorego/ fot. Freepik
Fizjoterapia w opiece paliatywnej jest wymagającym zajęciem. Obejmuje nie tylko troskę o ciało pacjenta, ale również jego psychiczny komfort. Nierzadko fizjoterapeuci pomagają też rodzinom swoich podopiecznych. Jakie są podstawowe założenia fizjoterapii w opiece paliatywnej?
