Czasami pacjenci wzbraniają się przed podjęciem terapii respiratorem. Czy jest się czego bać? Strach przed leczeniem respiratorem jest nieuzasadniony. Obalamy pięć najczęściej pojawiających się mitów dotyczących leczenia domowym respiratorem.
Polskie Towarzystwo Anestezjologii i Intensywnej Terapii opublikowało zasady opieki nad chorymi wentylowanymi mechanicznie w domach w dobie epidemii koronawirusa SARS-CoV-2.
Jak powinna wyglądać opieka nad pacjentem korzystającym z wentylacji domowej w dobie zagrożenia zarażeniem koronawirusem? Zdaniem specjalistów, na ten czas zasadne jest ograniczenie odwiedzin składanych pacjentowi przez personel medyczny, który zgodnie z dotychczas obowiązującymi zasadami bywał w jego domu regularnie.
Zanim w Polsce system leczenia respiratorem w warunkach domowych w ogóle zaczął funkcjonować, w krajach Europy Zachodniej, w których ta tradycja była o kilkadziesiąt lat dłuższa, systemy opieki nad chorymi zdążyły okrzepnąć i funkcjonowały całkiem sprawnie. W tej dziedzinie przodowały Francja Włochy i Dania. Było więc na kim się wzorować. Jak ten czas wspomina doktor Zbigniew Szkulmowski z Ośrodka Wentylacji Domowej w Bydgoszczy?
Wraz z postępem choroby, chłopcy zmagający się z dystrofią mięśniową Duchenne’a, zaczną mieć kłopoty z oddychaniem. Wszystko dlatego, że postępujące schorzenie, mające destrukcyjny wpływ na mięśnie – obejmie również te, które biorą udział w oddychaniu.
Świadczeniodawcy zrzeszeni w Ogólnopolskim Związku Świadczeniodawców Wentylacji Mechanicznej (OZŚWM) nadal czekają na konstruktywne propozycje ze strony dyrektorów oddziałów NFZ. Chodzi o woj. dolnośląskie, łódzkie, małopolskie, śląskie i świętokrzyskie. Jak dotąd otrzymali propozycje rozliczeń z części oddziałów NFZ na poziomie 30-60%. Pozostałe oddziały milczą lub grożą kontrolami, jak to miało miejsce w województwie świętokrzyskim.
Od lat powtarza się problem niedoszacowania kontraktów NFZ na leczenie respiratorem w warunkach pozaszpitalnych. Jak wynika z danych, w 2018 roku NFZ nie sfinansował leczenia 2 654 pacjentów. Koszty zmuszone były wziąć na siebie podmioty, które zapewniały chorym opiekę.
Jeśli Twoje dziecko jest w ciężkim stanie klinicznym, wymaga całodobowych specjalistycznych zabiegów opiekuńczych i pielęgnacyjnych, nie ukończyło 25. roku życia, a Twoja rodzina znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, Program Pomocy Dzieciom Stowarzyszenia SPES jest dla Ciebie.
