Dietę podawaną choremu w żywieniu dojelitowym dobiera się go do jego indywidualnych potrzeb, stanu zdrowia oraz rodzaju dostępu. Sprawdźcie, ile jest rodzajów diet i czym charakteryzuje się każdy z nich.
Gojenie rany jest procesem stopniowym i złożonym, na który oddziałuje wiele czynników zewnętrznych i wewnętrznych. Jednym z nich jest stan odżywienia pacjenta. A dokładniej dostępność konkretnych składników odżywczych kluczowych dla regeneracji tkanek. Na które warto zwrócić szczególną uwagę?
Czy zdobycie wiedzy i umiejętności związanych z domowym żywieniem dojelitowym są dla chorego lub jego opiekunów skomplikowane? I tak, i nie. Z jednej strony trzeba opanować przyswoić sporo informacji i wiele zasad bezpiecznego podawania diety, z drugiej – szkolenie przeprowadza lekarz i pielęgniarka, którzy na bieżąco wyjaśniają wszelkie wątpliwości.
Eksperci szacują, że nawet około 35-55% chorych przyjmowanych do szpitala jest niedożywionych. 20% z nich jest w stanie ciężkiego niedożywienia wymagającego natychmiastowej interwencji.
Wysunięcie cewnika gastrostomijnego to jedno z powszechniejszych powikłań gastrostomii w żywieniu dojelitowym. Czy jest groźne? Jak postępować, gdy do niego dojdzie?
Odżywianie za pośrednictwem PEG-a stosuje się wówczas, gdy podawanie posiłków tradycyjną drogą doustną staje się niemożliwe. Jak podawać żywienie tak, aby było to zarówno bezpieczne, jak i komfortowe dla pacjenta?
Niedożywienie w razie ciężkiej długotrwałej choroby oznacza, że opieka nad pacjentem staje się jeszcze trudniejsza: niedożywiony ma słabszą odporność, więc częściej zapada na infekcje, rany trudno się goją, pogarsza się współpraca z nim. Uniknięcie niedożywienia jest możliwe.
Niedożywiony jest co drugi chory leżący, wymagający opieki długoterminowej. – Brakuje edukacji i wsparcia – alarmują specjaliści. Dlaczego tak się dzieje?
Od kilku lat pacjenci trafiający do szpitala są poddawani ocenie odżywienia. Stosowny dokument powinien się znaleźć w każdej historii choroby.
Dysfagia czyli zaburzenia połykania pojawiają się w przebiegu wielu chorób, między innymi o podłożu neurologicznym. Dysfagia dotyka także osób w podeszłym wieku. Dlaczego na zaburzenia połykania należy reagować? Ponieważ mogą wywołać wiele groźnych powikłań, między innymi niedożywienie, zachłystowe zapalenie płuc, gwałtowną utratę masy ciała.
