Niedożywienie komplikuje rokowania wielu schorzeń. fot. Pixabay
Niedożywienie w razie ciężkiej długotrwałej choroby oznacza, że opieka nad pacjentem staje się jeszcze trudniejsza: niedożywiony ma słabszą odporność, więc częściej zapada na infekcje, rany trudno się goją, pogarsza się współpraca z nim. Uniknięcie niedożywienia jest możliwe.
W sytuacji, kiedy nie ma możliwości dostarczenia opisanych powyżej składników z pożywieniem, rozwiązaniem może być zastosowanie przez lekarza żywności medycznej/ fot. Pixabay
Gojenie rany jest procesem stopniowym i złożonym, na który oddziałuje wiele czynników zewnętrznych i wewnętrznych. Jednym z nich jest stan odżywienia pacjenta. A dokładniej dostępność konkretnych składników odżywczych kluczowych dla regeneracji tkanek. Na które warto zwrócić szczególną uwagę?
Ograniczenia możliwości przyjmowania pokarmu doustnie na ogół wynikają z zaburzeń połykania/ fot. Pixabay
Żywienie enteralne to wspólna nazwa dla dużej grupy metod odżywiania lub leczenia żywieniowego drogą przewodu pokarmowego. Na czym polega terapia żywieniowa w tej formie, tłumaczy Polskie Towarzystwo Żywienia Pozajelitowego, Dojelitowego i Metabolizmu Polspen.
Niedoożywienie wśród polskich pacjentów to wciąż dość poważny problem/ fot. Pixabay
Kilka tysięcy osób w Polsce korzysta z żywienia dojelitowego i pozajelitowego w warunkach domowych. Zdaniem specjalistów liczba pacjentów, którzy powinni korzystać z tych świadczeń, jest jednak wyższa.
Żywienie dojelitowe prowadzone w warunkach domowych wymaga współpracy chorego i jego opiekunów z zespołem przeszkolonych w tym zakresie specjalistów/ fot. Freepik
Wiedza, ale przede wszystkim umiejętności i doświadczenie powinny cechować personel medyczny wchodzący w skład domowego zespołu zajmującego się pacjentem korzystającym z domowego żywienia dojelitowego. Co muszą umieć i wiedzieć jego członkowie?
Niedożywienie to powszechny problem występujący u leżących pacjentów/ fot. Pixabay
Niedożywiony jest co drugi chory leżący, wymagający opieki długoterminowej. – Brakuje edukacji i wsparcia – alarmują specjaliści. Dlaczego tak się dzieje?
U chorych na SMA często dochodzi do osłabienia mięśni gardła i przełyku/ fot. Freepik
Osłabienie gardła i przełyku, powszechne szczególnie w cięższych postaciach SMA (rdzeniowego zaniku mięśni) wymaga czasami od opiekunów albo zmiany konsystencji posiłków, albo sięgnięcie po alternatywne metody odżywiania. Czy jest się czego bać?
Wysunięcie cewnika gastrostomijnego zdarza się dość często/ fot. Pixabay
Wysunięcie cewnika gastrostomijnego to jedno z powszechniejszych powikłań gastrostomii w żywieniu dojelitowym. Czy jest groźne? Jak postępować, gdy do niego dojdzie?
Rozpoczęcie żywienia dojelitowego w warunkach domowych od chorego i bliskich wymaga zdobycia wiedzy i umiejętności/fot. Freepik
Czy zdobycie wiedzy i umiejętności związanych z domowym żywieniem dojelitowym są dla chorego lub jego opiekunów skomplikowane? I tak, i nie. Z jednej strony trzeba opanować przyswoić sporo informacji i wiele zasad bezpiecznego podawania diety, z drugiej – szkolenie przeprowadza lekarz i pielęgniarka, którzy na bieżąco wyjaśniają wszelkie wątpliwości.
