Pomoc pielęgniarki w leczeniu respiratorem pacjenta po tracheostomii

Chory, który wraz z respiratorem wraca ze szpitala, staje się pacjentem specjalnego podmiotu leczniczego. Opieka obejmuje między innymi wizyty pielęgniarki. Na czym będzie polegać jej praca?

Pielęgniarska opieka nad pacjentem wentylowanym mechanicznie w domu ma charakter długoterminowy. W swojej pracy pielęgniarka spotyka osoby przewlekle chore przebywające w otoczeniu bliskich w warunkach domowych. Chorzy nie wymagają już hospitalizacji. Jednak nie oznacza to, że można ich pozostawić samym sobie.

Charakter pielęgnacji oraz samych schorzeń wymaga systematycznego wsparcia pielęgniarskiego. Pielęgniarka odwiedza więc chorego w miejscu jego zamieszkania. Minimalna częstotliwość tych wizyt jest określona wytycznymi Narodowego Funduszu Zdrowia.

Konkretny zakres świadczeń i katalog usług pielęgniarskich w opiece długoterminowej reguluje uchwała Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych.

Zgodnie z nią do zadań pielęgniarki zajmującej się opieką długoterminową świadczoną w domu chorego (tzw. PODO) należą m.in.:

• świadczenia diagnostyczne
• edukacyjne
• pielęgnacyjno-higieniczne
• pielęgnacyjno-lecznicze
• rehabilitacyjne, itp.
• promocja i profilaktyka chorób, w tym budowanie umiejętności i kompetencji chorego i jego rodziny.

Toaleta drzewa oskrzelowego

W opiece nad chorym przebywającym w domu, który korzysta z leczenia respiratorem i przeszedł zabieg tracheostomii, pielęgniarka jest ważnym ogniwem, ponieważ na jej barkach ciąży spora odpowiedzialność.  Ta rola jest jeszcze poważniejsza, jeśli wentylacja prowadzona jest przez rurkę tracheostomijną a nie maskę. Chory po tracheostomii wymaga większej liczby działań o charakterze pielęgnacyjnym.

Należy do nich przede wszystkim regularna toaleta drzewa oskrzelowego.

Składają się na nią następujące czynności:

• odsysanie wydzieliny z drzewa oskrzelowego
• utrzymanie higieny jamy ustnej i nosowej
• zmiana opatrunku wokół rurki tracheostomijnej z zachowaniem zasad aseptyki
• obserwacja i kontrola ilości i rodzaju wydzieliny w drogach oddechowych.

Po każdej toalecie drzewa oskrzelowego pielęgniarka musi skontrolować także prawidłowe ułożenie rurki tracheostomijnej. To ważne, ponieważ jej przemieszczenie mogłoby sprawiać dyskomfort choremu, a w pewnych okolicznościach stwarzać dla niego zagrożenie.

Wyczulenie na potrzeby i odczucia pacjenta

Pielęgniarka odwiedzająca chorego korzystającego z respiratora w warunkach domowych musi mieć świadomość, jak odpowiedzialne jest jej zadanie. Musi być także wyczulona na subtelne zmiany z stanie zdrowotnym pacjenta, które mogą umknąć nawet rodzinie. Nie bez znaczenia jest  także wrażliwość na subiektywne odczucia, dolegliwości i potrzeby sygnalizowane przez chorego.

Źródła:

1. Rola pielęgniarki w opiece domowej nad pacjentem wentylowanym mechanicznie, Anna Mirczak, Katedra Gerontologii Społecznej, Instytut Pracy Socjalnej, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Kraków, Pielęgniarstwo i Zdrowie Publiczne, ISSN 2082-9876 (print), ISSN 2451-1870 (online)

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś do końca nasz artykuł. Jeżeli Cię zainteresował, to bądź na bieżąco i dołącz do grona obserwujących nasze profile społecznościowe. Obserwuj Facebook, Obserwuj Instagram.