Niekierowanie do żywienia dojelitowego chorych, którzy kwalifikują się do tej formy terapii. Opóźnienie wdrożenia leczenia. Kwalifikacja chorych, w przypadku których korzyści z terapii będą niższe niż ryzyko wystąpienia niepożądanych efektów. To najczęstsze błędy przy kierowaniu chorych do domowego żywienia dojelitowego. W jednej ze swoich publikacji zawarła je dr n. med. Anna Zmarzły z Poradni Żywienia Klinicznego Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. J. Gromkowskiego we Wrocławiu.
Pacjentom z dysfagią niektóre konsystencje nie służą. Np. z uwagi na ryzyko zachłyśnięcia się/ fot. Pixabay
Dysfagia czyli zaburzenia połykania pojawiają się w przebiegu wielu chorób, między innymi o podłożu neurologicznym. Dysfagia dotyka także osób w podeszłym wieku. Dlaczego na zaburzenia połykania należy reagować? Ponieważ mogą wywołać wiele groźnych powikłań, między innymi niedożywienie, zachłystowe zapalenie płuc, gwałtowną utratę masy ciała.
Chorzy na DMD czasami wymagają właczenia terapii żywieniowej/ fot. Freepik
W przebiegu każdej choroby, istotne jest utrzymanie odpowiedniego stanu odżywienia pacjenta. Z różnych względów, nie zawsze jest to łatwe. Jednym ze schorzeń, przy którym w pewnych okolicznościach wskazane może być włączenie terapii żywieniowej jest dystrofia mięśniowa Duchenne’a. Chorobę na pewnym etapie charakteryzują bowiem kłopoty z połykaniem, które przekładają się na trudności z naturalnym przyjmowaniem pokarmu.
