Sterydy w leczeniu dystrofii mięśniowej Duchenne'a
Leczenie farmakologiczne przy dystrofii mięśniowej Duchenne’a powszechnie wykorzystuje leki sterydowe. Włączane bywają również preparaty witaminowe i mineralne suplementy diety. Każdą kurację należy jednak przedyskutować z lekarzem.
Leki mają na celu spowolnienie rozwoju choroby, rozluźnienie mięśniowe, poprawę siły mięśniowej oraz ogólnego stanu zdrowia i samopoczucia chorego.
Korzyści z leczenia sterydami
Sterydy (nazywane również glukokortykosteroidami lub steroidami) bywają stosowane w wielu chorobach. Doświadczenie w ich stosowaniu jest więc duże na całym świecie.
Niewątpliwie u wielu chłopców z DMD wywierają one dobroczynny skutek, ale korzyść wynikająca z ich stosowania musi być zrównoważona aktywnym zapobieganiem możliwym skutkom ubocznym. Stosowanie sterydów jest bardzo ważne w DMD i powinno zostać omówione ze wszystkimi rodzinami odpowiednio wcześnie – czytamy w poradniku dla rodzin chłopców zmagających się z dystrofią mięśniową Duchenne’a.
I to właśnie terapia sterydowa budzi u rodziców chorych chłopców sporo oporów. Głównie za sprawą sporego katalogu efektów ubocznych, które mogą się pojawić podczas terapii.
Spowalniają procesy chorobowe
– Sterydy (nazywane również glukokortykosteroidami lub steroidami) są jedynymi lekami, o których wiadomo, że spowalniają proces pogarszania się siły mięśniowej i funkcji ruchowej w DMD – głosi poradnik dla rodziców chorych na DMD.
Głównym celem wykorzystywania ich w terapii dystrofii mięśniowej Duchenne’a jest maksymalne wydłużenie czasu, w którym dziecko chodzi samodzielnie i uczestniczy aktywnie w zabiegach rehabilitacyjnych. Sterydoterapia pomaga również w ograniczaniu problemów oddechowych, sercowych i ortopedycznych, które pojawiają się w późniejszych stadiach schorzenia. Leki te zmniejszają również ryzyko skoliozy (skrzywienia kręgosłupa).
Kiedy zacząć terapię?
– Optymalny czas rozpoczęcia sterydoterapii to moment, kiedy funkcja motoryczna znajduje się w „fazie plateau” – to znaczy wtedy, kiedy chłopiec przestał doskonalić umiejętności ruchowe, ale kiedy jeszcze nie zaczęły one ulegać pogorszeniu. Typowo jest to czas między 4. a 6. rokiem życia. Nie zaleca się rozpoczynania sterydoterapii u dzieci, które jeszcze wciąż nabywają zdolności motoryczne, szczególnie, jeśli są poniżej 2. roku życia – wskazują specjaliści.
U starszych chłopców i młodych mężczyzn, którzy przestali już chodzić, włączenie sterydoterapii to kwestia decyzji. Powinno się ją podejmować po konsultacji z lekarzem i analizie czynników ryzyka. Celem leczenia u osoby, która nie chodzi już samodzielnie, jest zachowanie siły kończyn górnych. A także zwolnienie progresji skoliozy i opóźnienie pogorszenia się funkcji oddechowej i serca.
Efekty uboczne
Terapia za pomocą leków sterydowych jest obarczona dość długą listą efektów ubocznych. Możliwe działania niepożądane to m.in.:
- opóźnienie wzrostu;
- trądzik;
- grzybica;
- opóźnione pokwitanie;
- nadciśnienie;
- nietolerancja glukozy;
- zmiany w zachowaniu;
- refluks żołądkowy;
- wrzody układu pokarmowego;
- zaćma;
- demineralizacja kości;
- mioglobinuria.
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś do końca nasz artykuł. Jeżeli Cię zainteresował, to bądź na bieżąco. Dołącz do grona obserwujących nasze profile społecznościowe. Obserwuj Facebook, Obserwuj Instagram.