Test Becka: Czy mam depresję?

Obniżony nastrój, brak chęci do działania, przewlekłe zmęczenie. Jeśli czujesz się gorzej niż zazwyczaj, ale nie zdobyłeś się jeszcze na wizytę u specjalisty, tekst Becka pomoże ci wychwycić niepokojące objawy depresji.

Test Becka składa się z 21 punktów. W odniesieniu do konkretnego okresu czasu, np. ostatniego tygodnia lub miesiąca wybiera się jedno ze stwierdzeń najlepiej obrazujących samopoczucie w tym konkretnym okresie. Test ma jedynie charakter pomocniczy. Nie zastępuje badania specjalisty, a jego wyniki nie mogą być uważane za diagnozę.

Część A.

0 – Nie jestem smutny, ani przygnębiony.
1 – Odczuwam często smutek i przygnębienie.
2 – Przeżywam stale smutek, przygnębienie i nie mogę uwolnić się od tych przeżyć.
3 – Jestem stale tak smutny i nieszczęśliwy, że jest to nie do wytrzymania.

Część B

0 – Nie przejmuję się zbytnio przyszłością.
1 – Często martwię się o przyszłość.
2 – Obawiam się, że w przyszłości nic dobrego mnie nie czeka.
3 – Czuję, że przyszłość jest beznadziejna i nic tego nie zmieni.

Część C

0 – Sądzę, że nie popełniam większych zaniedbań.
1 – Sądzę, że czynię więcej zaniedbań niż inni.
2 – Kiedy spoglądam na to, co robiłem, widzę mnóstwo błędów i zaniedbań.
3 – Jestem zupełnie niewydolny i wszystko robię źle.

Część D

0 – To, co robię sprawia mi przyjemność.
1 – Nie cieszy mnie to, co robię.
2 – Nic mi teraz nie daje prawdziwego zadowolenia.
3 – Nie potrafię przeżywać zadowolenia i przyjemności i wszystko mnie nuży.

Część E

0 – Nie czuję się winny ani wobec siebie, ani wobec innych.
1 – Dość często miewam wyrzuty sumienia.
2 – Często czuję, że zawiniłem.
3 – Stale czuję się winny.

Część F

0 – Sądzę, że nie zasługuję na karę.
1 – Sądzę, że zasługuję na karę.
2 – Spodziewam się ukarania.
3 – Wiem, że jestem karany (lub ukarany).

Część G

0 – Jestem z siebie zadowolony.
1 – Nie jestem z siebie zadowolony.
2 – Czuję do siebie niechęć.
3 – Nienawidzę siebie.

Część H

0 – Nie czuję się gorszy od innych.
1 – Zarzucam sobie że jestem nieudolny i popełniam błędy.
2 – Stale potępiam siebie za popełnione błędy.
3 – Winię siebie za całe zło, które istnieje.

Część I

0 – Nie myślę o odebraniu sobie życia.
1 – Myślę o samobójstwie,ale nie mógłbym tego dokonać.
2 – Pragnę odebrać sobie życie.
3 – Popełnię samobójstwo, jak będzie odpowiednia sposobność.

Część J

0 – Nie płaczę częściej niż zwykle.
1 – Płaczę częściej niż dawniej.
2 – Ciągle chce mi się płakać.
3 – Chciałbym płakać, lecz nie jestem w stanie.

Część K

0 – Nie jestem bardziej podenerwowany niż dawniej.
1 – Jestem bardziej nerwowy i przykry niż dawniej.
2 – Jestem stale nerwowy i rozdrażniony.
3 – Wszystko, co dawniej mnie drażniło, stało się obojętne.

Część L

0 – Ludzie interesują mnie jak dawniej.
1 – Interesuję się ludźmi mniej niż dawniej.
2 – Utraciłem większość zainteresowań innymi ludźmi.
3 – Utraciłem wszelkie zainteresowania innymi ludźmi.

Część M

0 – Decyzje podejmuję łatwo, tak jak dawniej.
1 – Częściej niż kiedyś odwlekam podjęcie decyzji.
2 – Mam dużo trudności z podjęciem decyzji.
3 – Nie jestem w stanie podjąć żadnej decyzji.

Część N

0 – Sądzę, że wyglądam nie gorzej niż dawniej.
1 – Martwię się tym, że wyglądam staro i nieatrakcyjnie.
2 – Czuję, że wyglądam coraz gorzej.
3 – Jestem przekonany, że wyglądam okropnie i odpychająco.

Część O

0 – Mogę pracować, tak jak dawniej.
1 – Z trudem rozpoczynam każdą czynność.
2 – Z wielkim wysiłkiem zmuszam się do zrobienia czegokolwiek.
3 – Nie jestem w stanie nic robić.

Część P

0 – Sypiam tak dobrze jak zwykle.
1 – Sypiam gorzej niż dawniej.
2 – Rano budzę się 1–2 godziny za wcześnie i trudno jest mi ponownie usnąć.
3 – Budzę się kilka godzin za wcześnie i nie mogę usnąć.

Część Q

0 – Nie męczę się bardziej niż dawniej.
1 – Meczę się znacznie łatwiej niż poprzednio.
2 – Męczę się wszystkim, co robię.
3 – Jestem zbyt zmęczony, aby cokolwiek robić.

Część R

0 – Mam apetyt nie gorszy niż dawniej.
1 – Mam trochę gorszy apetyt.
2 – Apetyt mam wyraźnie gorszy.
3 – Nie mam w ogóle apetytu.

Część S

0 – Nie tracę na wadze ciała (w okresie ostatniego miesiąca)
1 – Straciłem na wadze więcej niż 2 kg.
2 – Straciłem na wadze więcej niż 4 kg.
3 – Straciłem na wadze więcej niż 6 kg (jeśli się odchudzasz specjalnie to się nie liczy).

Część T

0 – Nie martwię się o swoje zdrowie bardziej niż zawsze.
1 – Martwię się swoimi dolegliwościami, mam rozstrój żołądka, zaparcia, bóle.
2 – Stan mojego zdrowia bardzo mnie martwi często o tym myślę.
3 – Tak bardzo martwię się o swoje zdrowie, że nie mogę o niczym innym myśleć.

Część U

0 – Moje zainteresowania seksualne nie uległy zmianom.
1 – Jestem mniej zainteresowany sprawami płci (seksu).
2 – Problemy płciowe wyraźnie mnie interesują.
3 – Utraciłem wszelkie zainteresowania sprawami seksualnym

Interpretacja testu:

Od 0 do 11 – brak depresji

Nie ma powodu do niepokoju. Uzyskanie tylu punktów oznacza najczęściej tymczasowe pogorszenie nastroju, wywołane zwyczajną chandrą czy jakimś bieżącym, najczęściej przykrym zdarzeniem. Taki wynik uzyskują raczej osoby, które sięgają po ten test przypadkowo, z ciekawości albo za czyjąś namową, a nie kierując się własną intuicją, że coś poważnego zaczyna się z nimi dziać.

Od 12 do 19 – łagodna depresja

Wynik, który powinien nas zastanowić i skłonić do wizyty u psychologa lub psychoterapeuty. Najlepiej, aby był to specjalista pracujący metodą terapii poznawczo-behawioralnej, nastawionej na konkretne i szybkie rozwiązanie problemów. Współczesna medycyna leczy łagodną depresję przede wszystkim psychoterapią. Raczej bez włączania farmakoterapii.

Od 20 do 25 – umiarkowana depresja

Uzyskanie tylu punktów sugeruje, że należy od razu zgłosić się do psychiatry, bo najprawdopodobniej konieczne będzie włączenie leczenia farmakologicznego (podanie leków antydepresyjnych). Psychiatra po ocenie nasilenia choroby i dobraniu odpowiedniego leku i dawki skieruje pacjenta również na terapię. W leczeniu umiarkowanej depresji jako najbardziej skuteczną uważa się metodę łączenia farmakoterapii z psychoterapią.

Od 26 do 63 – ciężka depresja

Pacjent powinien natychmiast zgłosić się do psychiatry. Tak naprawdę kroki podjęte ze strony chorego powinny być takie same, jak w razie depresji umiarkowanej. Inna będzie oczywiście forma terapii. Długotrwała, intensywniejsza, bardzo prawdopodobne jest, że konieczna może okazać się też hospitalizacja. Ważne: jeżeli mamy do czynienia z pojawieniem się myśli samobójczych lub tym bardziej podjęciem pewnych kroków w celu odebrania sobie życia, są to bezwzględne wskazania do leczenia szpitalnego.

Czytaj także: Coraz więcej dzieci doświadcza kryzysów psychicznych

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś do końca nasz artykuł. Jeżeli Cię zainteresował, to bądź na bieżąco i dołącz do grona obserwujących nasze profile społecznościowe. Obserwuj Facebook, Obserwuj Instagram.