Skala Glasgow (GCS od ang. Glasgow Coma Scale) stosuje się w medycynie, aby ocenić poziom świadomości pacjenta. Stosuje się ją np. w medycynie ratunkowej. Zaprojektowali ją dwaj neurochirurdzy: Brian Jennet i Graham Teasdale. 

  • Skala GCS – badanie kontaktu słownego, reakcji ruchowych i otwierania oczu
  • Ocena przytomności pacjenta wg skali Glasgow – interpretacja wyników
  • Ograniczenia skali GCS

Jak ocenić świadomość pacjenta po urazie mózgu? W medycynie takim narzędziem jest między innymi skala Glasgow. Stosuje się ją zarówno w medycynie ratunkowej, aby ocenić poziom świadomości pacjenta po urazie głowy, jak również w trakcie leczenia. Skala Glasgow wykorzystuje trzy parametry.

  • otwieranie oczu
  • kontakt słowny
  • reakcję ruchową.

Skala Glasgow służy jednak do oceniania przytomności pacjentów od mniej więcej 4. roku życia – stosuje się ją bowiem u pacjentów, z którzy mają rozwiniętą umiejętność mowy.

Każdy z wykorzystanych w ramach skali Glasgow parametrów ocenia się w skali 1-5. Następnie wyniki się zlicza.

Skala Glasgow: Otwieranie oczu:

  • 4 punkty – bez bodźca (spontaniczne)
  • 3 pkt. – na polecenie, po wypowiedzeniu bądź wykrzyczeniu go (na dźwięk)
  • 2 pkt. – na bodźce bólowe, na ucisk płytki paznokciowej, mięśnia czworobocznego lub wcięcia nadoczodołowego (na ucisk)
  • 1 pkt – pacjent nie otwiera oczu, przy braku czynników utrudniających.

Skala Glasgow: kontakt słowny:

  • 5 pkt. – logiczny tzn. pacjent prawidłowo podaje imię, miejsce i datę (jest zorientowany co do miejsca, czasu i własnej osoby)
  • 4 pkt. – splątany (pacjent jest zdezorientowany, ale prawidłowo się komunikuje)
  • 3 pkt. – nieadekwatny, pacjent mówi nie na temat bądź krzyczy pojedyncze słowa
  • 2 pkt. – niezrozumiały – na przykład pojękiwanie, stękanie
  • 1 pkt – bez reakcji.

Skala Glasgow: reakcja ruchowa

  • 6 pkt. – pacjent spełnia polecenia ruchowe
  • 5 pkt. – pacjent lokalizuje bodziec bólowy (unosi dłoń nad obojczyk przy bodźcu na głowie lub karku)
  • 4 pkt. – pacjent wykazuje reakcję obronną na ból (np. wycofanie, próba usunięcia bodźca bólowego, cechy głównie prawidłowe)
  • 3 pkt. – patologiczna reakcja zgięciowa, odkorowanie (pacjent zgina kończyny w łokciu, cechy wyraźnie nieprawidłowe)
  • 2 pkt. – patologiczna reakcja wyprostna, odmóżdżenie (pacjent prostuje kończyny w łokciu)
  • 1 pkt. – brak reakcji.

Wyniki badania GCS

Korzystając ze skali Glasgow, łącznie można przyznać od 3 do 15 punktów. Ważne jednak, aby obok całkowitego wyniku punktacji zaznaczyć punktację w poszczególnych kategoriach. Wynik pozwala ocenić przytomność pacjenta.

W skali Glasgow zaburzenia świadomości dzieli się na:

  • 13-15 GCS – łagodne zaburzenia świadomości,
  • 9-12 GCS – umiarkowane zaburzenia świadomości,
  • 6-8 GCS – brak przytomności,
  • 5 GCS – odkorowanie,
  • 4 GCS – odmóżdżenie,
  • 3 GCS – śmierć mózgu.

Skala ma pewne niedoskonałości a także ograniczenia. Istnieją bowiem sytuacje, w których ocena za pomocą tego narzędzia jest utrudniona. To na przykład intubacja, afazja czy niedowład bądź porażenie. Należy pamiętać, że punktacja w skali Glasgow służy jedynie do oceny stopnia zaburzeń świadomości, nie jest zaś kryterium orzekania o śmierci mózgu.

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś do końca nasz artykuł. Jeżeli Cię zainteresował, to bądź na bieżąco i dołącz do grona obserwujących nasze profile społecznościowe. Obserwuj Facebook, Obserwuj Instagram.

 

Jeśli jesteś zainteresowany otrzymywaniem informacji o nowych publikacjach - zapisz się do naszego newslettera.

Zobacz także