WIDEO: Jejunostomia w żywieniu dojelitowym

Gdy nie można wykonać przezskórnej gastrostomii endoskopowej, czyli połączenia żołądka ze środowiskiem zewnętrznym, lekarze mogą wykonać enterostomię. Jest to przetoka między środowiskiem zewnętrznym a jelitem cienkim. Szczególny jej rodzaj – gdy połączenie dotyczy jelita czczego – to jejunostomia.

• Jejunostomia – wskazania
• Jejunostomia – metody wykonania dostępu
• Powikłania jejunostomii

Jejunostomia jest zdecydowanie bardziej skomplikowana niż gastrostomia (wykonanie dojścia do żołądka). Wymaga większego doświadczenia i umiejętności lekarza, który wykonuje zabieg.

Wskazania do wykonania dostępu do jelita cienkiego

• zmiany chorobowe, które obejmują żołądek (najczęściej o podłożu nowotworowym)
• po gastrektomii (całkowitym lub prawie całkowitym zabiegu wycięcia żołądka)
• zaburzenia opróżniania żołądka
• gastropareza (spowolnienie opróżniania żołądka, które występuje na przykład w chorobie Parkinsona lub w anoreksji)
• wysokie ryzyko aspiracji
• OZT (ostre zapalenie trzustki)
• gdy chory jest nieprzytomny

Metody wykonania jejunostomii

Dostęp do jelita czczego można wykonać bezpośrednio oraz pośrednio przez gastrostomię – czyli przetokę odżywczą do żołądka. W obu przypadkach możliwe jest zastosowanie techniki mało inwazyjnej lub otwartej.

Bezpośrednią jejunostomię wykonuje się zdecydowanie rzadziej. Zabieg jest dość trudny. Jejunostomię pośrednią wykonuje się natomiast za pośrednictwem już istniejącego lub nowo powstałego dostępu do żołądka pacjenta. Przy zabiegu używa się pasujących do siebie zestawów cewników (dojelitowych i dożołądkowych).

Możliwe jest również wykonanie przetoki na jelicie czczym (odcinek położony między dwunastnicą a jelitem krętym). Zazwyczaj zabieg stosuje się jako uzupełnienie operacji resekcyjnej (polegającej na wycięciu części układu pokarmowego) lub laparoskopii zwiadowczej (badania narządów wewnętrznych w uproszczeniu polegającego na wprowadzeniu do ciała pacjenta – poprzez niewielkie nacięcia – rurki z laparoskopem), używanej na przykład w diagnostyce nowotworów żołądka.

Jejunostomia może być również wykonana jako uzupełnienie operacji w jamie brzusznej – na przykład po rozległych resekcjach z przyczyn onkologicznych. Żywienie dojelitowe w tej sytuacji można włączyć bardzo szybko. Nawet od sześciu do ośmiu godzin po operacji.

Wysokie ryzyko powikłań przy długoterminowej terapii

Żywienie przez przetokę do jelita cienkiego zwykle trwa od kilku dni do kilku tygodni. Zdaniem Przemysława Matrasa i Marka Kuneckiego, współautorów książki “Domowe żywienie dojelitowe pacjentów dorosłych”, prowadzenie długotrwałej terapii żywieniowej tą metodą nie jest właściwe. Dlaczego?

– Z uwagi na małą średnicę cewników, co zwiększa ryzyko ich zatkania i niemal uniemożliwia podawanie leków oraz stwarza dużą łatwość przypadkowego wysunięcia. Oba powikłania oznaczają utratę dostępu – wskazują w jednym z artykułów.

Źródło:

1. Domowe żywienie dojelitowe pacjentów dorosłych, red. Katarzyna Karwowska, Marek Kunecki, Anna Zmarzły, wyd. Wydawnictwo Continuo, Wrocław 2016

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś do końca nasz artykuł. Jeżeli Cię zainteresował, to bądź na bieżąco i dołącz do grona obserwujących nasze profile społecznościowe. Obserwuj Facebook, Obserwuj Instagram.