Przy kwalifikacji pacjenta do wentylacji mechanicznej, wykonuje się kapnometrię. Rejestrację kapnometrii nocnej można wykonać u chorych oddychających spontanicznie lub z wytworzoną sztuczną drogą oddechową (tracheotomią).
W zależności od konkretnego schorzenia, które leży u podłoża przewlekłej niewydolności oddechowej, chorzy korzystają z terapii tlenem lub wspomagania oddechowego za pomocą respiratora.
Maska do wentylacji jest jak buty albo oprawki okularów – jeśli jest dobrana prawidłowo, chory praktycznie jej nie czuje. Jeśli jest dobrana źle – ciśnie, uwiera, powoduje dyskomfort a nawet odleżyny.
W Polsce od kilku miesięcy coraz więcej mówi się o pacjentach objętych respiratoterapią domową. Choć przyczynami do wentylacji mechanicznej jest najczęściej POChP i inne choroby rzadkie, ta grupa chorych wcale nie jest tak mała. Jest ich ok. 10 tys.
Stan zdrowia pacjenta korzystającego z domowego leczenia respiratorem podlega ocenie personelu medycznego, który odwiedza go w miejscu zamieszkania. To istotny aspekt sprawnego systemu opieki. Nadzorem objęte jest zarówno leczenie, jak i wydolność opiekuńcza bliskich chorego.
CZYTAJ ARTYKUŁ
Jak wynika z niedawnej informacji sekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia Waldemara Kraski, dziś – 16 września 2022 roku – Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji (AOTMiT) powinna zakończyć prace nad nowym modelem kompleksowej opieki nad pacjentami z problemami oddechowymi. Jak uczula Stowarzyszenie Jednym Tchem, w procedurze nie uczestniczą sami zainteresowani – czyli pacjenci, ich bliscy i organizacje pacjenckie.
Tracheostomia i włączenie chorego do leczenia domowym respiratorem może przebiegać według dwóch scenariuszy. Albo ma charakter planowy, wynika z progresji choroby i jest uzgodnione z chorym, albo dzieje się w sposób nieplanowany. Która z tych dróg jest lepsza z perspektywy chorego, opowiada dr Zbigniew Szkulmowski z Ośrodka Wentylacji Domowej w Bydgoszczy.
Czy nowych obowiązków związanych z opieką nad bliską osobą, która będzie w domu korzystała z terapii respiratorem należy się bać? Niekoniecznie. Opiekunowie będą musieli zdobyć sporo nowej wiedzy i umiejętności, ale będą w tym mieli wsparcie personelu medycznego: pielęgniarki, lekarza i fizjoterapeuty.
Nie każdy chory, nawet jeśli bliscy są gotowi podjąć się wyzwania opieki, będzie mógł korzystać z respiratora w domu. Decyzję o tym, czy ta forma leczenia będzie w jego przypadku możliwa, podejmuje lekarz. Poprzedza ją analiza stanu pacjenta, wykonanie koniecznych badań, itp.
W przypadku osoby, u której pojawia się konieczność przewlekłego wspomagania oddechu respiratorem, codzienne funkcjonowanie tego pacjenta oraz jego opiekuna znacząco się zmienia. Wiąże się to nie tylko ze zdobyciem umiejętności obsługi niezbędnego sprzętu oraz wiedzy i praktyki prawidłowej pielęgnacji. Chodzi również o wprowadzenie w życie kluczowych zasad, których bezwzględnie trzeba przestrzegać. Jedna z nich dotyczy głębokiej przezorności i zabezpieczenia wentylacji chorego w każdej sytuacji. Szczególnie jeśli mówimy o podłączeniu do respiratora przez całą dobę.
