- Osobę z diagnozą SM powinno się od razu kierować na rehabilitację dedykowaną SM. Taka osoba powinna również otrzymać odpowiednią farmakoterapię - mówi Tomasz Połeć
30 maja przypada Światowy Dzień Stwardnienia Rozsianego. Z tej okazji rozmawiamy z Tomaszem Połciem, przewodniczącym Polskiego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego o tym, jak aktualnie wygląda sytuacja osób żyjących z SM w Polsce, także jak przełamać stereotypy, które narosły wokół tej choroby oraz jakie są marzenia i nadzieje pacjentów.
- Na chwilę obecną mogę powiedzieć, że zatrzymaliśmy postęp choroby, a Zuzia rozwija się bardzo dobrze - mówi mama Zuzi.
Siedmioletnia Zuzia choruje na rdzeniowy zanik mięśni – SMA typu 1. Pięć lat temu wyemigrowała, wraz z rodzicami, do Francji, gdzie była możliwość rozpoczęcia leczenia farmakologicznego. Obecnie dziewczynka przyjmuje innowacyjny doustny lek na SMA, nierefundowany w Polsce. Chcielibyśmy wrócić do domu, być bliżej naszej rodziny i przyjaciół, których zostawiliśmy w Polsce, jednak dopóki lek, który otrzymuje Zuzia nie będzie refundowany w naszym kraju, nie mamy wyboru i zostajemy we Francji. Choć jest nam tu dobrze, to czujemy się osamotnieni i tęsknimy – mówi Magdalena Jaśko, mama Zuzi.
- Wybór terapii o wysokiej skuteczności wkrótce po postawieniu diagnozy może być wyzwaniem. Jednak dowody naukowe sugerują, że w perspektywie długoterminowej może to być podejście najkorzystniejsze dla pacjentów - tłumaczy prof. Monika Adamczyk-Sowa
Stwardnienie rozsiane jest chorobą aktywną, która postępuje, nawet przy braku widocznych objawów czy rzutów. Dlatego u pacjentów, u których przewidujemy niekorzystny przebieg choroby, powinniśmy jak najszybciej włączyć wysokoefektywne leczenie – mówi prof. dr hab. n. med. Monika Adamczyk Sowa, kierownik Katedry i Kliniki Neurologii Wydziału Medycznego w Zabrzu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, prezes Sekcji Stwardnienia Rozsianego i Neuroimmunologii Polskiego Towarzystwa Neurologicznego.
Spastyczność to w największym uproszczeniu wzmożone napięcie mięśni. najczęściej dotyczy kończyn, tułowia, krtani. O spastyczności mówimy wówczas, gdy dolegliwości pacjenta poprzedza uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, uraz mózgu lub rdzenia kręgowego.
Podstawową metodą niwelowania spastyczności pozostaje fizjoterapia/ fot. Freepik
Metod leczenia spastyczności jest kilka. Dobiera się je indywidualnie do potrzeb i możliwości pacjenta. W leczeniu spastyczności stosuje się farmakoterapię, rehabilitację, odpowiednie środki ortopedyczne, iniekcje z toksyny botulinowej czy wszczepianie pompy baklofenowej.
Osoby dotknięte niedowładem kończyn są dodatkowo zagrożone rozwijającą się nieco później spastycznością. Czyli wzmożonym napięciem mięśniowym, które może ograniczać funkcje ruchowe i wpływać na rehabilitację/ fot. Freepik
Fundacja Chorób Mózgu, organizator kampanii edukacyjnej Życie po udarze, 21 marca br. uruchomiła infolinię dla osób po udarze mózgu. Pacjenci oraz ich bliscy będą mogli znaleźć tu wsparcie dotyczące zmagania się ze skutkami i konsekwencjami choroby. Otrzymają także informacje dotyczące leczenia powikłań udaru, w tym spastyczności. Wciąż wielu pacjentów nie wie, że część z konsekwencji udaru można leczyć. Dlatego dostępność do infolinii ma szansę zwiększyć Ich świadomość, stanowiąc realne wsparcie dla chorych po udarze i ich bliskich.
Tradycyjne przekonanie o rozpoczęciu leczenia SM od terapii podstawowej opierało się do tej pory głównie na chęci uniknięcia leków o potencjalnie gorszym profilu bezpieczeństwa/ fot. Freepik
– W trosce o zachowanie sprawności fizycznej i poznawczej pacjentów ze stwardnieniem rozsianym czołowi eksperci zajmujący się SM w Polsce sformułowali stanowisko dotyczące oczekiwanego kierunku leczenia stwardnienia rozsianego, w kontekście pojawienia się nowych leków, o wysokim profilu skuteczności – poinformowało Polskie Towarzystwo Stwardnienia Rozsianego.
Wszystko wskazuje na to, że używanie komputera i robienie na drutach ma sens, jeśli chcemy być w dobrej formie (intelektualnej) na starość/ fot. Freepik
Korzystanie z komputera i dzierganie na drutach może przynosić więcej korzyści osobom po siedemdziesiątce w zachowaniu sprawnego umysłu niż czytanie książek – twierdzą naukowcy z Mayo Clinic.
Padaczka nie jest sama w sobie wskazaniem do cesarskiego cięcia. Jednocześnie wskazane jest skuteczne łagodzenie bólu w trakcie porodu/ fot. Freepik
Padaczka nie przekreśla możliwości stworzenia rodziny. Ze względu na wciąż dużą stygmatyzację tej choroby, lęk przed atakami i skutkami ubocznymi leków wiele kobiet z tym schorzeniem obawia się zajścia w ciążę. Warto jednak pamiętać, że w zdecydowanej większości przypadków kobiety chore na padaczkę rodzą zdrowe dzieci, a ciąża przebiega prawidłowo.
