przezskórne badanie ciśnienia parcjalnego CO2 to jedno z narządzi służących do kwalifikacji chorych do wentylacji domowej/ fot. Freepik
Przezskórne badanie ciśnienia parcjalnego jest powszechnie stosowane zarówno na etapie kwalifikacji chorego do wentylacji domowej, jak i potem – gdy ocenia się skuteczność prowadzonej wentylacji. Na czym polega i jakie ma ograniczenia?
Kwalifikację do domowego leczenia respiratorem można przeprowadzić w domu. Włączenie do leczenia wiąże się jednak z hospitalizacją/ fot. Freepik
Czy chory lub jego bliscy mogą zgłosić się sami do ośrodka wentylacji domowej, zajmującego się opieką nad pacjentami korzystającymi z domowego respiratora? Nic nie stoi na przeszkodzie, by samodzielnie zainicjować etap kwalifikacji do leczenia. Jeśli jej wyniki wskażą konieczność zastosowania domowego respiratora – chory zostanie włączony do leczenia.
Żywienie dojelitowe prowadzone w warunkach domowych wymaga współpracy chorego i jego opiekunów z zespołem przeszkolonych w tym zakresie specjalistów/ fot. Freepik
Wiedza, ale przede wszystkim umiejętności i doświadczenie powinny cechować personel medyczny wchodzący w skład domowego zespołu zajmującego się pacjentem korzystającym z domowego żywienia dojelitowego. Co muszą umieć i wiedzieć jego członkowie?
Zanim chory z respiratorem trafi do domu, musi przejść złożony proces kwalifikacji/ fot. Freepik
Gazometria tętnicza jest badaniem referencyjnym w diagnostyce niewydolności oddechowej. W ocenie kwalifikacyjnej do wentylacji długoterminowej ma jednak swoje ograniczenia.
Proste badania siły mięśni oddechowych pozwalają na ocenę nie tylko aktualnej efektywności wentylacyjnej chorego, ale także skuteczności eliminacji wydzieliny z dróg oddechowych, rezerw wentylacyjnych na wypadek na przykład infekcji czy ryzyka wystąpienia hipowentylacji nocnej.
