Logo leczeniewdomu.pl
PARTNERZY PORTALU:
Miło Cię widzieć, Dzisiaj jest piątek - 29 marzec 2024
« Back to Glossary Index

Mechanika oddychania – poruszanie się klatki piersiowej w czasie przepływu powietrza przez drogi oddechowe do płuc (wentylacji) i mechanizmy, które ten ruch umożliwiają.

Siłą wywołującą przepływ powietrza jest różnica ciśnień pomiędzy dwoma krańcami drogi oddechowej – ustami i pęcherzykiem płucnym. Różnica ciśnień jest wytworzona przez pracę mięśni oddechowych, które zwiększają objętość klatki piersiowej i przez to objętość płuc. Oddychanie jest procesem dość skomplikowanym. Ośrodek oddechowy (grupa komórek nerwowych zwanych neuronami oddechowymi), znajduje się w strukturze mózgu zwanej rdzeniem przedłużonym. Komórki te generują impulsy nerwowe, które drogami nerwowymi – przez rdzeń kręgowy i nerwy – przechodzą do mięśni oddechowych, powodując ich skurcz. Najważniejszym mięśniem oddechowym jest przepona, która oddziela klatkę piersiową od brzucha. W czasie spokojnego oddychania, może pracować tylko przepona. W czasie nasilonego wdechu, dodatkowo pracują mięśnie międzyżebrowe zewnętrzne i mięśnie szyi. Wydech jest bierny, chociaż może być wspomagany przez mięśnie międzyżebrowe wewnętrzne i mięśnie brzucha, które wypychają przeponę do góry (tłocznia brzuszna). Im bardziej rozszerzy się klatka piersiowa, tym więcej powietrza napłynie do płuc. Płuca podążają za rozszerzającą się klatką piersiową. Jest to możliwe dzięki temu, że klatka piersiową od wewnątrz i leżące w niej płuca z zewnątrz pokryte są dwoma warstwami błony zwanej opłucną. Opłucna pokrywająca płuca nazywa się opłucną płucną, opłucna wyścielająca wnętrze klatki piersiowej nazywa się opłucną ścienną. Pomiędzy tymi blaszkami, jest szczelinowata przestrzeń wypełniona cienką warstwą płynu, która jakby spaja ze sobą te dwie blaszki, ale umożliwia ich wzajemne, wobec siebie, ślizganie.

Ilość powietrza, która napływa do płuc, zależy od średnicy dróg oddechowych i właściwości klatki piersiowej zwanej podatnością (inaczej rozciągliwością). Im węższe są drogi oddechowe, tym większy stawiają opór dla przepływu powietrza. Im mniej podatna jest klatka piersiowa, tym trudniej ją rozciągnąć, W zaburzeniach wentylacji możemy wyróżnić zaburzenia obturacyjne – związane z zatkaniem dróg oddechowych i zaburzenia restrykcyjne – związane ze zmniejszeniem pojemności płuc.

« Back to Glossary Index