Polineuropatia

Istotą polineuropatii jest uszkodzenie nerwów obwodowych, splotów i korzeni nerwowych. Do polineuropatii może dojść w przebiegu różnych schorzeń. Może mieć również charakter genetyczny. Bez względu jednak na powód uszkodzenia nerwów, jej konsekwencje są niebezpieczne dla zdrowia i życia pacjenta. Jakie są przyczyny i objawy polineuropatii?

Uszkodzenie wielu nerwów

Nerwy obwodowe pełnią w organizmie człowieka bardzo ważną funkcję. Pośredniczą w przekazywaniu informacji (impulsów) pomiędzy mózgiem a narządami, na przykład konkretnymi mięśniami.

Gdy dochodzi do uszkodzenia nerwu obwodowego, mówimy o neuropatii. Mononeuropatia to uszkodzenie pojedynczego nerwu. Neuropatia wieloogniskowa – to niesymetryczne uszkodzenie wielu nerwów w różnych, oddalonych lokalizacjach. Natomiast polineuropatia jest symetrycznym uszkodzeniem wielu nerwów obwodowych.

Polineuropatie generalnie dzielą się na te związane z uszkodzeniem (degeneracją) samej komórki nerwowej lub uszkodzeniem osłonki mielinowej wokół niej (demielinizacją). Niektóre polineuropatie mają charakter mieszany.

Niezależnie jednak od rodzaju uszkodzeń, do polineuropatii może dojść wskutek różnych czynników i w przebiegu różnych chorób. Niektóre neuropatie są wynikiem chorób nabytych, a inne są dziedziczne – uwarunkowane genetycznie.

Niektóre rodzaje polineuropatii

• metaboliczne (np. przy cukrzycy, niedoczynności tarczycy, chorobach wątroby, nowotworach, niedoborach witamin – zwłaszcza z grupy B);
• toksyczne – będące wynikiem zatruć, na przykład metalami cięzkimi, takimi jak arsen, ołów, tal, lub niektórymi lekami;
• uwarunkowane immunologicznie – np. przy zespole Guillane-Barrego, po toksynie tężcowej, przy przewlekłej zwalniającej neuropatii;
• w innych chorobach systemowych – sarkoidozie, trądzie, błonicy;
• dziedziczne – w przebiegu takich schorzeń jak choroba Fabry`ego, mukopolisacharydoza, choroba Pelizaeus-Merzbacher.

Zaburzenia występujące w polineuropatii

Przy polineuropatii nerwy przestają prawidłowo przekazywać do narządów sygnały z mózgu. Wśród zaburzeń, które odczuwa chory wyróżniamy zaburzenia:

• ruchowe (polineuropatia objawia się niedowładem mięśni);
• czuciowe – dotknięte chorobą są wszystkie rodzaje czucia, także odczuwanie wibracji;
• o innym charakterze, np. zaburzenia funkcji zwieraczy czy zniesienie odruchów głębokich;
• autonomiczne – pod postacią suchej lub nadmiernie potliwej skóry i jej postępującemu rogowaceniu, zasinieniu i licznymi zmianami troficznymi, obejmującymi również paznokcie;

Chorzy zaczynają zauważać na przykład, że coraz trudniej im się poruszać. Ponadto, zaczynają mieć problemy z koordynacją ruchów. Wynika ona ze zmniejszonego przewodzenia nerwowego, w którego konsekwencji dochodzi do zaniku mięśni.

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś do końca nasz artykuł. Jeżeli Cię zainteresował, to bądź na bieżąco i dołącz do grona obserwujących nasze profile społecznościowe. Obserwuj Facebook, Obserwuj Instagram.