Niezależność na telefon – tak nazywa się projekt Fundacji Akceleracji i Inkubacji Biznesu, realizowany w Poznaniu. Na czym to polega? Na świadczeniu usług asystencji osobistej dla osób z niepełnosprawnościami. Usługi – z pewnym wyprzedzeniem – zamawia się w Fundacji telefonicznie. 

Asystencja osobista to wolność, niezależność i życie dla osoby z niepełnosprawnością. Tak o tym rodzaju wsparcia mówią osoby, do których tego rodzaju wsparcie jest adresowane. Niestety, w Polsce systemowych rozwiązań w zakresie asystencji jeszcze nie ma. A te które działają, mają na ogół charakter doraźny i raczej pilotażowy. Nie inaczej jest w Poznaniu. Tam jednak, asystencja osobista przybrała formę nowoczesnych usług, a współfinansowana jest z budżetu Miasta Poznań w ramach tak zwanych otwartych konkursów ofert. Środki trafiły do Fundacji Akceleracji i Inkubacji Biznesu, która zapewnia usługi asystentów. Aktualnie rozpoczęła się trzecia edycja tego programu.

– W październiku 2018 roku była edycja pilotażowa. Kolejna rozpoczęła się od stycznia 2019 roku i trwała do końca czerwca. Teraz mamy trzecią edycję, która potrwa do końca tego roku – informuje Eliza Sławek.

– W pierwszych dwóch projektach obsłużyliśmy ponad 200 osób – dodaje Eliza Sławek .

Kto wymyślił “Niezależność na telefon”?

– W naszej fundacji pracuje osoba, która jest niepełnosprawna ruchowo. I ona po prostu odnalazła lukę na rynku w tego typu usługach. Są usługi typowo opiekuńcze, są usługi specjalistyczne, ale asystencji nie było. To, że ta forma wsparcia jest potrzebna, potwierdziły osoby z niepełnosprawnościami, z którymi Fundacja do tej pory współpracowała. To one zgłaszały takie zapotrzebowanie – tłumaczy Eliza Sławek.

Wsparcie w ramach projektu “Niezależność na telefon” jest adresowane do pełnoletnich osób z umiarkowanym lub znacznym stopniem niepełnosprawności. Usługi są dostępne dla osób rozliczających PIT w Poznaniu.

Zgłoszenia na usługi asystenckie przyjmowane są telefonicznie. Asystenci pracują codziennie (z wyjątkiem świąt) w godzinach od 7:00 do 21:00.

– Zapotrzebowanie na usługę zgłasza się do nas trzy dni wcześniej. Musimy znać datę, godzinę, na którą ma się asystent pojawić pod danym adresem i na ile czasu będzie potrzebny. Zgłaszający określa również zakres czynności do wykonania. Ponadto, musimy znać charakter niepełnosprawności, żeby jak najlepiej dopasować asystenta, który jest odpowiednio przeszkolony – tłumaczy Eliza Sławek.

Katalog wsparcia, które mogą zaoferować osobie zgłaszającej chęć skorzystania z ich usług jest bardzo szeroki. Nie obejmuje jednak usług opiekuńczych ani specjalistycznych usług opiekuńczych czy rehabilitacji.

– Nie przyjmujemy także zleceń kosmetycznych, takich jak usługi fryzjerskie. Ponadto nie sprzątamy mieszkań, nie kosimy trawników – bo takie zgłoszenia też się zdarzają. Wsparcie, które oferujemy dąży do uspołecznienia osób z niepełnosprawnościami. Wypełniamy lukę między opiekunkami a personelem medycznym – tłumaczy Eliza Sławek.

W czym więc może pomóc asystent? Wachlarz tych czynności jest bardzo szeroki i obejmuje właściwie większość aspektów życia codziennego.

Asystenci mogą udzielić wsparcia w następujących czynnościach:

  • przygotowaniu się do wyjścia, wyjściu, powrocie oraz dojazdach środkami komunikacji publicznej do: miejsca zamieszkania, pracy, nauki, rehabilitacji, placówek medycznych, miejsc realizacji kursów i szkoleń zawodowych oraz urzędów
  • przygotowaniu się do wyjścia, wyjściu, powrocie oraz dojazdach środkami komunikacji publicznej do innych, określonych przez klienta miejsc, w szczególności miejsc, do których dotarcie służy utrzymaniu aktywności społecznej, zawodowej, rodzinnej, religijnej, towarzyskiej i kulturalnej oraz aktywnemu spędzaniu czasu wolnego
  • zakupach i korzystaniu z punktów usługowych, przy czynnym uczestnictwie klienta
  • utrzymywaniu w czystości i sprawności sprzętu ułatwiającego codzienne funkcjonowanie (np. wózek, balkonik, podnośnik, kule, elektryczna szczoteczka do zębów, elektryczna golarka, wymiana żarówki etc.);
  • wykonywaniu innych czynności wymagających sprawności fizycznej, a nie wchodzących w zakres usług opiekuńczych ani specjalistycznych usług opiekuńczych (np. pakowaniu bagażu, pakowaniu podarunków, pielęgnacji mogił);
  • pokonywaniu barier architektonicznych poza miejscem zamieszkania klienta;
  • podróży środkami komunikacji publicznej pomiędzy wybranymi przez klienta punktami, w tym odbiór klienta z dworca lub lotniska i pomoc w dotarciu w wybrane miejsce
  • przemieszczaniu się po terenie dworca lub lotniska do momentu pojawienia się specjalistycznego personelu dworca/lotniska, odpowiedzialnego za dalszą pomoc klientowi
  • dowiezieniu i odbiorze środkami komunikacji klienta, z i do wybranych punktów, osób poniżej 13 roku życia i osób zależnych, znajdujących się pod faktyczną opieką klienta, przy czynnym uczestnictwie klienta

Życie społeczne, sprawy urzędowe…

  • udziale w wyborach
  • korzystaniu z zajęć sportowych i obiektów sportowych: basen, siłownia i inne sporty – udział asystenta w treningach i zajęciach sportowych, możliwy jest tylko po uzgodnieniu z trenerem/instruktorem;
  • korzystaniu z dóbr kultury: muzeum, teatr, kino, koncert, itp.;
  • pomoc i towarzyszenie w korzystaniu z placówek sportu i rekreacji: pływalnia, stadion, park itp.;
  • załatwianiu spraw urzędowych;
  • transporcie zwierząt domowych znajdujących się pod faktyczną opieką klienta z i do weterynarza;
  • pisaniu pism, listów osobom niewidomym, bądź niezdolnym do samodzielnego pisania ręcznego, czy komputerowego;
  • podstawowa pomoc merytoryczna w redagowaniu i rozumieniu treści pism i innych dokumentów urzędowych osobom z niepełnosprawnością intelektualną oraz osobom z dysfunkcją słuchu;
  • czytanie prasy, książek lub korespondencji osobom niezdolnym do samodzielnego czytania.

– Najczęściej chodzi o wizyty u lekarza, zakupy, spacery. Ale również o wizyty w urzędach czy wyjścia rekreacyjne np. do kina czy na basen. Często osoby z niepełnosprawnościami borykają się z problemami architektonicznymi, które muszą pokonać, by wyjść z domu. Na przykład asystent jest potrzebny by pomóc pokonać schody. Bez jego pomocy wyjście byłoby niemożliwe np. przez kilka schodów. Trzeba wówczas przenieść wózek lub balkonik – wymieniła Eliza Sławek.

Kim są asystenci?

Asystenci są zróżnicowani – zarówno pod względem wieku, jak i doświadczenia czy wykształcenia.

Część osób to młodzi lidzie, którzy mieli już jakieś doświadczenia z osobami z niepełnosprawnościami. Są również nieco bardziej doświadczone panie. Wśród opiekunów są także wykształceni opiekunowie osób starszych, jest ktoś, kto przez wiele lat pracował z osobami niewidomymi. Są także studenci pielęgniarstwa – wymienia Eliza Sławek.

Zadanie realizuje poznańska Fundacja Akceleracji i Inkubacji Biznesu w partnerstwie z Fundacją Sowelo. Projekt współfinansuje Miasto Poznań.

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś do końca nasz artykuł. Jeżeli Cię zainteresował, to bądź na bieżąco i dołącz do grona obserwujących nasze profile społecznościowe. Obserwuj Facebook, Obserwuj Instagram.

Jeśli jesteś zainteresowany otrzymywaniem informacji o nowych publikacjach - zapisz się do naszego newslettera.