Diagnoza. Co dalej?
Diagnoza ciężkiej choroby zawsze przychodzi w niewłaściwym momencie i zawsze powoduje lęk, poczucie osamotnienia, niepokój zarówno o siebie, jak i bliskich. Psychologowie podkreślają, że to naturalna reakcja.
W tym serwisie medycznym skupiamy się na zdrowiu psychicznym. Piszemy o dolegliwościach, zapobieganiu i leczeniu zaburzeń i chorób psychicznych. Ważnym elementem tego działu jest także psychologia. Tłumaczymy podłoże pewnych zachowań, emocje i uczucia, które w różnych momentach życia mogą się ujawnić u każdego z nas. .
Diagnoza ciężkiej choroby zawsze przychodzi w niewłaściwym momencie i zawsze powoduje lęk, poczucie osamotnienia, niepokój zarówno o siebie, jak i bliskich. Psychologowie podkreślają, że to naturalna reakcja.
Opieka nad bliską osobą starszą w wielu przypadkach wymaga reorganizacji własnego dotychczasowego życia. Wymusza zmianę codzienności osób wspierających i modyfikację praktycznie wszystkich planów. Najczęściej to żmudna praca – obciążająca zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Opiekunowie rodzinni są szczególnie zagrożeni depresją, a ma ona w tym przypadku swoją specyfikę. Można jednak w tej sytuacji podjąć próbę poszukania wsparcia i pomocy.
W 2015 roku 43 proc. ankietowanych Polaków przyznało, że zna przypadek stosowania przemocy wobec osoby starszej. To prawdopodobnie czubek góry lodowej – wiele tych przypadków nigdy nie wychodzi na światło, bo dzieje się w zaciszu domu, gdzie mieszka starsza osoba ze swoim opiekunem. Sami seniorzy najczęściej skarżą się na przemoc psychiczną. Inną perspektywę mają z kolei przedstawiciele służb medycznych czy pomocy społecznej.
Deficyty, niepełnosprawność, doświadczanie ograniczeń – jak w tej niełatwej sytuacji zaakceptować nowego siebie? Jak dostrzec zasoby, którymi dysponujemy, zamiast skupiać uwagę wyłącznie na deficytach?
Bez względu na to, jak poważne jest schorzenie na które cierpi dziecko i jak obiektywnie trudna jest jego sytuacja, dziecko zawsze pozostaje dzieckiem – jego naturalną potrzebą jest zabawa. W co bawić się z dzieckiem, gdy do dyspozycji mamy szpitalne łóżko i własną kreatywność?
Fundacja Oswoić Miopatie organizuje webinary z psychologiem. Poniżej publikujemy harmonogram spotkań on-line, a także tematy poszczególnych wykładów.
Choroby i śmierć osób bliskich towarzyszą naszym rodzinom od zawsze. W czasie obecnej pandemii pojawiły się jednak nowe elementy: lęk przed zakażeniem się koronawirusem, kwarantanna, izolacja, gwałtowny i nieprzewidywalny przebieg choroby, nagła i niespodziewana śmierć kogoś bliskiego. Związany z tym stres i silne emocje udzielają się także dzieciom. Warto zatem wiedzieć, jak powinno się z nimi rozmawiać w takiej sytuacji. Co można im powiedzieć, a czego nie?
Stres jest nieodłącznym elementem życia, jednak funkcjonowanie w realiach choroby przewlekłej powoduje, że mamy więcej powodów do nerwów i więcej wyzwań do pokonania. Jak najczęściej próbujemy go okiełznać?
Żałoba po odejściu osoby starszej, którą się opiekował ktoś bliski, może mieć swoją specyfikę. Wśród szeregu emocji i uczuć niektórzy opiekunowie mogą doświadczać ulgi. Psycholog dr Joanna Szczuka z Kliniki i Polikliniki Geriatrii w Narodowym Instytucie Geriatrii, Reumatologii i Rehabilitacji w Warszawie podkreśla, że nie ma w żałobie złych uczuć.
Część pacjentów z diagnozą stwardnienia zanikowego bocznego dotyka otępienie czołowo-skroniowe. FTD trudno zaobserwować i zdiagnozować. Są jednak pewne symptomy, które mogą o nim świadczyć.