Coraz młodsze dzieci korzystają z urządzeń mobilnych i poświęcają na to coraz więcej czasu/ fot. Freepik
Łukasz Wojtasik, koordynator projektu Dziecko w Sieci z Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę nie owija w bawełnę – mówi, że nadużywanie urządzeń ekranowych niszczy dzieciom mózgi, a dawanie tabletów czy smartfonów jako zabawki przyrównuje do wkładania im do rąk granatu bez zawleczki. Jak stawiać granice?
Asertywność to umiejętność adekwatnego reagowania w różnych sytuacjach społecznych. Polega na uwzględnieniu i poszanowaniu zarówno interesów własnych, jak i interesów innych osób/ fot. Freepik
Niektórym asertywność kojarzy się przede wszystkim ze „sztuką mówienia NIE”, czyli umiejętnością odmawiania, podczas gdy innym z zachowywaniem niebiańskiego spokoju i opanowania w każdej sytuacji. Jeszcze innym – z głośnym i wyrazistym wyrażaniem siebie oraz tzw. zdrowym egoizmem. Jak jest naprawdę?
- W tym najgorszym momencie choroby, przy wycieńczających treningach jadłam około 400 kcal - wspomina Bogna Kuk/ fot. Freepik
Anoreksja to brak akceptacji siebie, poczucie niższej wartości, ale też silna potrzeba kontroli. Gdy pojawia się paniczny strach przed każdym kęsem, to znak, że jest bardzo źle, ale chory to neguje. Dowiedz się, jak z chorobą zmagała się nastolatka Bogna Kuk, współautorka książki „Kiedy cierpisz na zaburzenia odżywiania”.
Robimy postanowienia noworoczne, bo wielu z nas potrzebuje nowego początku, nowej ramy/ fot. Freepik
Według badań potrzebujemy od 21 nawet do 70 dni, aby zmienić swoje nawyki, a realizacja nowego postanowienia będzie wymagała wyjścia ze strefy komfortu, akceptacji porażki i ciężkiej pracy. O tym, jak nie rezygnować z nowych celów w połowie i jak w chwili zwątpienia znajdować w sobie motywację, mówi psycholog i psychoterapeuta poznawczo – behawioralny Magdalena Pach z Centrum Terapii Dialog.
Stres i presja nie omijają nawet dzieci/ fot. Freepik
Coraz więcej polskich dzieci w wieku szkolnym doświadcza przewlekłego stresu. Specjaliści zaczynają już nawet mówić o zjawisku „wypalenia uczniowskiego”. Najnowsze badania pokazują, że skala tego problemu jest ogromna!
W bigoreksji, która najczęściej dotyczy mężczyzn, chorobliwe postrzeganie polega na poczuciu zbyt małej masy mięśniowej/ fot. Freepik
To najczęściej mężczyźni borykają się z zaburzeniem, które ma wiele wspólnego z anoreksją: fiksację na punkcie własnego ciała, zaburzone jego postrzeganie i podporządkowanie całego życia dbałości o ciało. Obsesyjne budowanie masy mięśniowej prowadzić może do poważnych kłopotów.
Wsparcie dla opiekuna jest równie ważne jak pomoc świadczona choremu/fot.Freepik
Stres i niesamowite fizyczne obciążenie towarzyszą opiekunowi osoby bliskiej cierpiącej na demencję lub inną chorobę otępienną. Dzieje się tak z kilku powodów. O tym, co może zrobić dla siebie opiekun, opowiada psychiatra prof. Tadeusz Parnowski, prezes Polskiego Towarzystwa Psychogeriatrycznego, a także były kierownik II Kliniki Psychiatrycznej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w rozmowie z Państwową Agencją Prasową.
Uczmy dzieci umiejętności zachowania się w różnych sytuacjach społecznych/ fot. Freepik
Wesela, hotele, restauracje bez wstępu dla dzieci. Dlaczego kształtuje się taki trend? Dlaczego wydaje się, że polskie dzieci absorbują sobą całe otoczenie, a hiszpańskie, francuskie czy czeskie chodzą wszędzie z rodzicami i przestrzegają norm społecznych? Chodzi o stawianie zdrowych granic. Słoń na sawannie idzie, gdzie chce, ale jeśli damy mu wąwóz, będzie nim szedł.
Autorzy raportu o dobrym umieraniu podkreślają, że o szczęściu i komforcie umierającego człowieka możemy mówić tylko wtedy, gdy jego odchodzeniu nie towarzyszy cierpienie fizyczne i psychiczne/ fot. Pixabay
Odchodzenie bliskich wskutek choroby wciąż jest w naszej kulturze tematem niewygodnym, niechętnie poruszanym w rozmowie. Jednak prędzej czy później raczej każdy z nas zetknie się z taką śmiercią. Warto wiedzieć, że według ekspertów jest co najmniej pięć warunków „dobrego umierania”. Spełniając je możemy pomóc naszym umierającym bliskim.CZYTAJ ARTYKUŁ
