Pamiętajmy, że rozmowa może okazać się bardzo trudna dla każdego z nas. Warto się do niej przygotować /fot. Freepik
To od nas zależy, jak wykorzystamy czas dany nam na pożegnanie z naszymi umierającymi bliskimi. Podstawowym elementem zaistnienia okazji do pożegnania jest akceptacja odchodzenia bliskiej osoby. Zazwyczaj czas ten trwoniony jest na walkę, pretensje, żale, wypowiadanie niepotrzebnych słów i wiele innych zachowań. Mogą one później wpłynąć na przebieg procesu żałoby i uczucie osierocenia. Okazje, by podjąć dialog na temat kresu życia są bardzo potrzebne. Mimo to w kulturze gloryfikującej życie, młodość i witalność, jest ich zbyt mało.CZYTAJ ARTYKUŁ
Kiedy włączyć rodzinę do opieki nad chorym? Jak najszybciej. Najlepiej od razu,. Zanim naprawdę zajdzie taka konieczność podyktowana wyczerpaniem opiekuna, jego kłopotami zdrowotnymi czy jakimikolwiek innymi okolicznościami/ fot. Pixabay
Jak włączyć rodzinę w opiekę nad podopiecznym? To pytanie często zadają opiekunowie rodzinni osób niesamodzielnych, borykających się z przewlekłymi schorzeniami, niepełnosprawnością, demencją, otępieniem, itp.
"Mama traktuje mnie jak wroga", "Tato mówi lekarzowi, że go głodzę", "Podopieczny oskarża mnie o to, że go okradam". Z takimi realiami opiekunowie osób z chorobami demencyjnymi, ale również schorzeniami przewlekłymi, stykają się bardzo często./ fot. Pixabay
Fałszywe oskarżenia z ust podopiecznego pod adresem opiekuna pojawiają się w chorobach demencyjnych, ale również somatycznych schorzeniach przewlekłych bardzo często. Dlatego ważne, aby opiekun był na nie przygotowany, potrafił sobie radzić z często niesprawiedliwymi stwierdzeniami i nauczył się nie brać ich do siebie.
Choroby gastryczne, w tym refluks, potrafią odcisnąć silne piętno na psychice człowieka/ fot. Freepik
W krajach rozwiniętych refluks żołądkowo-przełykowy to jedna z najczęstszych chorób przewodu pokarmowego. Dotyka nawet 10 procent populacji. Ryzyko tej choroby rośnie wraz z wiekiem.
Pole do mobbingu jest tam, gdzie po stronie szefa jest duży poziom decyzyjności, który daje mu de facto poczucie władzy, choć nie zawsze wiąże się to faktycznie z wysokim stanowiskiem/ fot. Freepik
Mobbing to najczęściej przemoc w białych rękawiczkach – dlatego tak trudno go zidentyfikować i się z nim uporać – zwraca uwagę terapeutka Kinga Rochala. Dowiedz się, jakie są cechy mobbingu, jak wpływa na życie, czy można się przed nim uchronić i jakie cechy ma mobber.
Terapia artystyczna może być wartościowym uzupełnieniem leczenia fizycznej choroby / fot. Freepik
PTSD, depresja, astma – to tylko kilka przykładów problemów, w których pomóc mogą specjalne zajęcia z wykorzystaniem sztuki. Tzw. terapia sztuką nierzadko przynosi ulgę tam, gdzie na opór trafiają tradycyjne metody, a jednocześnie z powodzeniem może je wspierać.
Stres chroniczny polega na tym, że po wykonaniu zadania, kiedy poziom stresu powinien się obniżyć, wciąż go doświadczamy/ fot. Freepik
Przeciągający się stres rujnuje zdrowie. Są sposoby, by mu zaradzić. Może warto traktować trudności jak zadania do rozwiązania? „Wybiegać” negatywne emocje? Porozmawiać z kimś życzliwym o tym, co nas gnębi?
Przemoc emocjonalna przybiera różne formy/ fot. Freepik
Przemoc ma wiele twarzy. Jeśli ktoś sądzi, że nie jest ofiarą agresji, bo nie jest bity, a podlega przemocy emocjonalnej czy słownej, jest w niebezpieczeństwie. Niszczą one człowieka. Skutki takiej agresji widać już w krótkim czasie, a nierzadko stanowi też preludium do fizycznego ataku. Warto wiedzieć, jak rozpoznawać przemoc emocjonalną i jak się przed nią bronić.
Można subiektywnie odczuwać zmęczenie o znacznym nasileniu przy obiektywnie niewielkim obciążeniu codziennymi czynnościami i odwrotnie/ fot. Freepik
Zmęczenie jest pojęciem wielowymiarowym. Łączy procesy somatyczne i psychiczne. Obejmuje wymiar fizjologiczny i psychologiczny. Jakie strategie radzenia sobie ze zmęczeniem stosują opiekunowie rodzinni osób przewlekle chorych?
Rodzice, poza stałą obecnością i wspieraniem dziecka, powinni zadbać również o kontakt z rówieśnikami. Izolacja od nich może sprawić, że u młodego człowieka narastać będzie poczucie osamotnienia, przekonanie o braku akceptacji czy niska samoocena/ fot. Freepik
Dziecku choremu na nowotwór należy zapewnić choć namiastkę normalności. W ten sposób umożliwia mu się odpowiedni rozwój i zwiększa komfort psychiczny. Kontakt z rówieśnikami to podstawa, ale także aktywizowanie dziecka poprzez uczestnictwo w zajęciach – szkolnych i nie tylko. Da się to robić w szpitalu.
