Od kilku lat pacjenci trafiający do szpitala są poddawani ocenie odżywienia. Stosowny dokument powinien się znaleźć w każdej historii choroby.

Od 1 stycznia 2012 roku zgodnie z Rozporządzeniem Ministerstwa Zdrowia należy ocenić stan odżywienia pacjentów w każdym oddziale szpitalnym. Przepis nie dotyczył jedynie SOR-ów. Rozporządzenie to uległo zmianie w dniu 8 listopada 2012. Zgodnie z nimi dokument oceniający stan odżywienia musi znaleźć się w każdej historii choroby. Zgodnie z ostatnimi zmianami do tej reguły są następujące wyjątki – czyli oceny nie dokonuje się:

  • u świadczeniobiorców objętych powtarzalną hospitalizacją – przesiewowej oceny stanu odżywienia, o której mowa w ust. 1 dokonuje się w czasie pierwszej hospitalizacji, a następnie nie rzadziej niż co 14 dni
  • u świadczeniobiorców poddanych hospitalizacji i hospitalizacji planowej trwającej jeden dzień przesiewowej oceny stanu odżywienia dokonuje się w przypadku spadku masy ciała w okresie ostatnich 6 miesięcy przekraczającego 5% zwykłej masy ciała
  • przesiewowej oceny stanu odżywienia nie dokonuje się w oddziałach okulistycznych, otolaryngologicznych, alergologicznych a także ortopedii i traumatologii narządu ruchu; jeżeli hospitalizacja pacjenta trwa krócej niż 3 dni.

Skale oceny stanu odżywienia pacjenta

Do oceny stanu odżywienia pacjenta służą specjalne skale NRS 2002 lub SGA. Pacjenta ocenia się według jednej z nich. W przypadku dzieci, lekarz dokonujący oceny stanu odżywienia małego pacjenta posiłkuje się siatką wzrastania zgodną z zasadami Polskiego Towarzystwa Żywienia Klinicznego Dzieci.

Jak podkreśla Polspen: – Wybrana do oceny pacjenta skala może być częścią pełnej dokumentacji chorego lub może być osobnym dokumentem, może stanowić wydruk komputerowy czy też istnieć w innej formie.

Co jeśli ocena w skali wskazuje że zasadne byłoby leczenie żywieniowe? – Należy przejść do kolejnego etapu, czyli zakwalifikowana pacjenta do leczenia. W skład tego etapu wchodzi:

  • pogłębiona ocena stanu odżywienia
  • kwalifikacja do interwencji żywieniowej (w tym wybór drogi leczenia: żywienie dojelitowe lub pozajelitowe)
  • zaplanowanie interwencji żywieniowej (ustalenie programu leczenia)
  • realizacja programu leczenia
  • nadzór nad nim.

Opis poszczególnych etapów znajduje się w Standardach Polskiego Towarzystwa Żywienia Pozajelitowego, Dojelitowego i Metabolizmu.

Źródła:
  1. https://polspen.pl/nasza-dzialalnosc/jak-ocenic-stan-odzywienia-pacjentow-w-szpitalu

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś do końca nasz artykuł. Jeżeli Cię zainteresował, to bądź na bieżąco i dołącz do grona obserwujących nasze profile społecznościowe. Obserwuj Facebook, Obserwuj Instagram.

Jeśli jesteś zainteresowany otrzymywaniem informacji o nowych publikacjach - zapisz się do naszego newslettera.